Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Ένας Χρόνος (Τα Χρονικά του Βάρδου #14)

Ένα χρόνο αργότερα

Η Ιλούμιναρ είχε γίνει πλέον το νέο μας σπίτι. Ξεκινήσαμε τις ζωές μας εδώ από την αρχή και, παρόλο που ήταν περίοδος πολέμου, ο χρόνος κυλούσε ήρεμα κα γαλήνια πίσω από τα γιγάντια τείχη της περήφανης πόλης. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Ο Βασιλιάς (Τα Χρονικά του Βάρδου #13)

Συνάντησα το γιο μου έξω από τη μεγάλη πύλη της Ιλούμιναρ. Τον έσφιξα στην αγκαλιά μου και αυτόν και τους συντρόφους του, τους οποίους θεωρούσα και δικά μου παιδιά. Γνώρισα και το Ρεμύ, αυτόν τον συμπαθέστατο και πανέξυπνο νεαρό που, αν και η χώρα του μας πλήγωσε πολύ, λίγα λεπτά μαζί του με έκαναν να σκεφτώ πως όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο είμαστε ίδιοι. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Όνειρα (Τα Χρονικά του Βάρδου #12)

Ξύπνησε απότομα με τα νερά της λίμνης να του χαϊδεύουν τα πόδια. Το αεράκι ήταν δροσερό και ο ήλιος μόλις που περνούσε το πυκνό φύλλωμα των δέντρων του Μπίβερεν. Σηκώθηκε και βούτηξε στη λίμνη. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Μονομαχία (Τα Χρονικά του Βάρδου #11)

Το κρύο οργίαζε δίπλα στο Θον, καθώς ο πονοκέφαλος του έσκιζε το μυαλό. Ξύπνησαν στο ίδιο σημείο που είχαν χάσει τις αισθήσεις τους, απέναντι από τη ζωγραφιά με το δέντρο. Σηκώθηκαν και έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, καθώς η παγωνιά δυσκόλευε την προσπάθεια τους. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Ο Δρυΐδης (Τα Χρονικά του Βάρδου #10)

wallup.net

Ξύπνησαν με το γλυκό αεράκι να τους χαϊδεύει τα πρόσωπα, τα πουλιά να κελαηδούν και την απαλή χλόη να τους κρατά ζεστά στην αγκαλιά της. Απέναντί τους έβλεπαν τον ωκεανό να χτυπά με δύναμη τα άγρια βράχια, στα οποία κατέληγε αυτός ο καταπράσινος παράδεισος. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Τα Βουνά του Χάους (Τα Χρονικά του Βάρδου #9)

Περπατούσαν και σκαρφάλωναν για τρεις μέρες μέχρι να δουν μπροστά τους το μεγάλο οροπέδιο. Η διαδρομή δεν ήταν διόλου εύκολη ως εδώ, καθώς τα Βουνά του Χάους ήταν όντως τα ψηλότερα και αγριότερα της Ιόλια. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Uncategorized

Η Στερνή Κόρη (Τα Χρονικά του Βάρδου #8)

Κάθε Πέμπτη Ημέρα η νότια πύλη του Βάμπουργκ άνοιγε και για τους κατοίκους της αποτελούσε την πιο δύσκολη και πονεμένη ημέρα της εβδομάδας. Γιατί, εκείνη τη μέρα, πετούσαν τους περιττούς, τους αναλώσιμους. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Το Πρόσταγμα της Μητέρας (Τα Χρονικά του Βάρδου #7)

Tα τείχη του Βάμπουργκ έστεκαν ψηλά και τρομερά πάνω από την κοιλάδα. Μαύρα και κρύα σαν τον πάγο, με τους μεγάλους πύργους τους τοποθετημένους  με απόλυτη ακρίβεια σε στρατηγικά σημεία. Βέβαια, πιο παγερά και πιο εντυπωσιακά από τα τείχη της πόλης ήταν τα Βουνά του Χάους που κρέμονταν πίσω από την πόλη. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Αποφάσεις (Τα Χρονικά του Βάρδου #6)

Ο Αν Ταμπά κρατούσε προσεκτικά και με στοργή τον κρύσταλλο στα χέρια του. Τον ψηλαφούσε και τον πίεζε ελαφρά, ακουμπούσε με το δείκτη του χεριού τις γωνίες του και τον μετέφερε με πατρική στοργή από τη μία του παλάμη στην άλλη. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Τα Μυστικά της Λίμνης (Τα Χρονικά του Βάρδου #5)

Οι Ίβριλ είναι μια ιδιαίτερη φυλή ανθρώπων. Τους ξεχωρίζει κανείς εύκολα από το ελαφρά σκουρόχρωμο δέρμα τους και την ιδιαίτερη κουλτούρα του πολιτισμού τους. Όπως μας εξήγησε ο αρχηγός τους, ο Αν Ταμπά, αποτελούν μια από τις αρχαιότερες φυλές τις Ιόλια. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~