Σήμερα στο Manwe Stories έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον Δημήτρη Μιχαλέτο, συγγραφέα της σειράς βιβλίων “Το Αγόρι με τα Χρυσά Μάτια”. Πάμε να δούμε τι έχει να μας πει για τον Ονειρόκοσμό του, τη φαντασία και την αγάπη του για τη λογοτεχνία και τα κόμικς.
- Σε ευχαριστώ πολύ Δημήτρη για τη σημερινή συνέντευξη. Ξεκινώντας, θα ήθελα να σου κάνω την κλασική ερώτηση των συνεντεύξεων του Manwe Stories. Πως θα περιέγραφες τον εαυτό σου χρησιμοποιώντας μόνο 3 λέξεις;
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Δεν μου έχει τύχει να απαντήσω ξανά σε αυτή την ερώτηση αλλά υποθέτω θα χρησιμοποιούσα τις λέξεις υπομονετικός, τελειομανής και μεθοδικός!
- Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή;
Για να πω την αλήθεια, δεν ήταν κάτι που έγινε εσκεμμένα. Έχω μεγάλη αδυναμία στα κόμικς και παλιότερα έγραφα και σχεδίαζα τις δικές μου ιστορίες. Γύρω στο 2019 μου γεννήθηκε η ιδέα για μία ιστορία που θα μπορούσε να είναι σε μορφή κόμικ, αλλά οι σχεδιαστικές μου ικανότητες δεν επαρκούσαν για να την υλοποιήσουν. Έτσι, αποφάσισα να δοκιμάσω να την κάνω μυθιστόρημα!
- Ποιο είναι το αγαπημένο σου λογοτεχνικό είδος ως αναγνώστης, αλλά και ως συγγραφέας;
Όταν ήμουν πιο μικρός, λάτρευα την αστυνομική λογοτεχνία. Ακόμη την εκτιμώ αλλά όχι όπως παλιότερα. Νομίζω μεγάλη αδυναμία έχω στις περιπέτειες και στις ιστορίες τρόμου. Επίσης, θα στριμώξω στην απάντηση και τα κόμικς! Αλήθεια, θεωρούνται λογοτεχνικό είδος τα κόμικς; Εγώ θα πω ναι!
- Θυμάσαι το πρώτο κείμενο που έγραψες ποτέ; Ποια είναι η κατάληξή του;
Καλή ερώτηση! Σαν λογοτεχνικό, ας πούμε, κείμενο, είχα προσπαθήσει να μιμηθώ το στυλ και την γραφή του Κόναν Ντόυλ και να δημιουργήσω μια περιπέτεια του Σέρλοκ Χολμς τον οποίο λάτρευα. Πρέπει να ήμουν τότε γύρω στα 14 και μάλιστα είχα δώσει την ιστορία (που δεν ξεπερνούσε τον τεράστιο αριθμό των τριών σελίδων) γεμάτος καμάρι στην καθηγήτρια των Αγγλικών μου για να την διαβάσει. Αυτό θα πει θράσος! Από την ηλικία των 11-12 όμως, έγραφα σενάρια για κόμικ με χαρακτήρες της Disney. Ακόμη έχω στα αρχεία μου πολλά από αυτά!
- Μίλησε μας λίγο για τη σειρά βιβλίων “Αγόρι με τα Χρυσά Μάτια”. Πως προέκυψε η κεντρική ιδέα του βιβλίου;
Η βασική μου σκέψη αφορούσε το τι θα γινόταν αν κάποιοι άνθρωποι από διαφορετικά μέρη του κόσμου που δεν είχαν την παραμικρή επαφή μεταξύ τους, μπορούσαν να δουν στον ύπνο τους τον ίδιο άνθρωπο. Αυτός ήταν ο βασικός πυρήνας της ιστορίας. Σε αυτόν ήρθε να προστεθεί και ένας δεύτερος, ο οποίος ήθελε μια παρέα ατόμων να προσπαθεί να ξεφύγει από ένα εφιαλτικό πλάσμα που θέλει να τους σκοτώσει στον κόσμο των ονείρων. Όλα τα παραπάνω παρέμεναν απλές σκέψεις, μέχρι που τις εκμυστηρεύτηκα σε λίγο πιο εξελιγμένη μορφή σε έναν φίλο μου κατά την διάρκεια ενός ωραιότατου πρωινού καφέ. Ο φίλος μου ενθουσιάστηκε με την ιδέα και με ώθησε να την υλοποιήσω.
- Τα όνειρα αποτελούν κεντρικό μέρος της πλοκής των βιβλίων. Πως αντιμετωπίζεις εσύ τον κόσμο τον ονείρων; Αποτελεί έμπνευση ή κάτι άλλο;
Δυστυχώς ανήκω στους ανθρώπους που ξεχνάνε σε μεγάλο βαθμό τα όνειρα τους. Όλοι βλέπουμε όνειρα, απλά τα περισσότερα δεν τα θυμόμαστε όταν ξυπνάμε. Ήδη από την στιγμή που θα ανοίξουμε τα μάτια μας ο εγκέφαλος μας έχει διαγράψει περίπου το 85% ενός ονείρου. Ο δικός μου μάλλον διαγράφει το 95% ! Για να απαντήσω όμως και στην ερώτηση, πιστεύω πως τα όνειρα εκφράζουν αρκετά τις καταπιεσμένες αναμνήσεις και επιθυμίες μας.
- Έχεις κάποια μελλοντικά πλάνα για τη σειρά;
Θα ήθελα κάποια στιγμή να επιστρέψω στον Ονειρόκοσμο, γιατί πέρασα πάρα πολύ ωραία γράφοντας γι’αυτόν. Υπάρχουν κάποιες ιδέες για νέες ιστορίες που τοποθετούνται σε αυτό το σύμπαν, χρησιμοποιώντας υπάρχοντες χαρακτήρες από το «Αγόρι με τα Χρυσά Μάτια», αλλά και καινούργιους. Ωστόσο, αυτό δεν είναι κάτι με το οποίο σκοπεύω να ασχοληθώ στο άμεσο μέλλον.
- Ποια είναι η γνώμη σου για την εκδοτική πραγματικότητα στην Ελλάδα και τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιο νέο συγγραφέα που ακόμα δεν έχει εκδώσει το πρώτο του έργο;
Όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα που εκδίδονται βιβλία, έτσι και στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες στον χώρο της λογοτεχνίας αλλά παραμένω αισιόδοξος. Βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια οι εκδότες είναι διατεθειμένοι να πάρουν περισσότερα ρίσκα και να δώσουν ευκαιρίες στα είδη με τα οποία δεν έχει έρθει σε αρκετή τριβή το ελληνικό αναγνωστικό κοινό! Τουλάχιστον στα ελληνικά. Για κάποιον νέο συγγραφέα, νομίζω θα πρότεινα να ασχολείται καθημερινά με το έργο του και να γράφει όσο περισσότερο γίνεται. Επιπλέον, είναι σημαντικό να είναι ή να παραμείνει και ο ίδιος αναγνώστης και να διαβάζει όσο μπορεί! Η καθημερινή ανάγνωση είναι το καλύτερο σεμινάριο δημιουργικής γραφής!
- Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;
Αυτή τη περίοδο ετοιμάζω ένα καινούργιο μυθιστόρημα, που με απομακρύνει αρκετά από τα μονοπάτια της φανταστικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για μια καθαρή περιπέτεια δράσης με έντονα κινηματογραφικά και ιστορικά στοιχεία! Βασική πηγή έμπνευσης γι’αυτήν αποτελούν τα κόμικς του Ντον Ρόσα, καθώς και οι ταινίες Η Μούμια, Στα Ίχνη του Χαμένου Θησαυρού και τα βιντεοπαιχνίδια Uncharted. Γενικά υπάρχει μια ποικιλία όσον αφορά τις πηγές έμπνευσης, δεν μπορείς να πεις! Ευελπιστώ να το έχω ολοκληρώσει μέσα στο 2024 αν και η έρευνα που απαιτεί είναι εξαντλητική και τρομερά χρονοβόρα. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Μπορώ να ελπίζω τουλάχιστον!
Σε ευχαριστώ πολύ.
Εγώ ευχαριστώ για τον χρόνο σου!
Βιογραφικό
Ο Δηµήτρης Μιχαλέτος γεννήθηκε και µεγάλωσε στην Αθήνα, όπου κατοικεί και εργάζεται
µέχρι και σήµερα, έχοντας σπουδάσει κοινωνικές επιστήµες στην Ελλάδα και στην Κίνα. Η
αγάπη του για τη λογοτεχνία οφείλεται στη µητέρα του, που τον µύησε στον µαγικό κόσµο
των βιβλίων, αλλά και σε συγγραφείς που µε τα έργα τους κατάφεραν να διατηρήσουν
αναλλοίωτο το ενδιαφέρον του όλα αυτά τα χρόνια. Ορισµένοι από αυτούς είναι οι Ντον
Ρόσα, Ευγένιος Τριβιζάς, Νταν Μπράουν, Ρενέ Γκοσινί, Ρ. Λ. Στάιν και πολλοί πολλοί άλλοι!
Όταν δεν περνάει τον ελεύθερό του χρόνο µε όλα τα παραπάνω, του αρέσει να δηµιουργεί
τις δικές του ιστορίες µέσα από κείµενα ή κόµικς!
