Διηγήματα, Το Τέρας

Μαρί-Ανν (Το Τέρας #3)

Το Άνταμς Χάουζ ήταν ένα ιδιαίτερο μέρος. Νέοι, ηλικίας πέντε έως δεκαοκτώ ετών, ήταν εγκλωβισμένοι μέσα στους γκρίζους τοίχους του, αλλά περισσότερο ήταν πνιγμένοι στη δίνη του μυαλού τους. Εκτός από κλινική, δρούσε και ως σχολείο για τα παιδιά, τα οποία χωρίζονταν σε ειδικά τμήματα, ανάλογα με το «πρόβλημα» τους. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Το Τέρας

Το Τέρας #2

Ο μικρός Αλέξανδρος ήταν ο μόνος επιζών από το μακελειό στο μικρό σπίτι στο κέντρο της Αθήνας. Η αστυνομία, σε συνεργασία με τον ιατροδικαστή, προσπάθησε να αποφανθεί για την αιτία του θανάτου του δράστη, αλλά κανείς δεν μπορούσε να δώσει μια λογική απάντηση και η υπόθεση έκλεισε, προτού καν προλάβει να ξεκινήσει. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Το Τέρας

Το Τέρας #1

Εκείνη τη νύχτα έγινε Το Τέρας. Εκείνη την παγωμένη νύχτα του χειμώνα, που το κρύο τρύπωνε από τις σάπιες πόρτες του φτωχικού σπιτιού τους και δημιουργούσε ένα ανεξήγητα δυνατό ρίγος στη ραχοκοκαλιά του. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Οι Μύθοι της Ιόλια, Τα Χρονικά του Βάρδου

Τα Χρονικά του Βάρδου: Ανασκόπηση

Τα Χρονικά του Βάρδου έφθασαν επιτέλους στο τέλος της διαδρομής τους. Μετά από αρκετούς μήνες, η εβδομαδιαία ιστορία του Manwe Stories τελείωσε και, όπως ανακοίνωσα και στο facebook(πήρα μια μέρα παραπάνω να οργανώσω την σκέψη μου), αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο για να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες μου από τη συγγραφή της πρώτης «μεγάλης» μου ιστορίας. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Flash Writing

Σκέψεις

Ήταν ήδη τρεις ολόκληρες ώρες στο κρεβάτι, αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το μυαλό του έπαιζε περίεργα παιχνίδια και μόλις έκλεινε τα μάτια του, την έβλεπε μπροστά του. Ψηλή, μελαχρινή και αγέρωχη, με αυτό το τεράστιο χαμόγελο, που γλύκαινε την καρδιά του. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Λήθη

Λήθη #6

ESPA„A. CIUDADES PATRIMONIO DE LA HUMANIDAD. SANTIAGO DE COMPOSTELA. Catedral y plaza do Obradoiro.

Τα πέτρινα τεράστια σκαλιά των μπουντρουμιών οδηγούσαν σε μια στενή ξύλινη σκαλωσιά. Καθώς ανέβαιναν το τελευταίο εμπόδιο τους προς την ελευθερία, ο Ενρίκος προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει όλα αυτά που είχαν συμβεί, και η καρδιά του πονούσε. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Λήθη

Λήθη #5

Ο χρόνος κατά τον οποίο παρέμεναν ακίνητοι έμοιαζε ατέλειωτος. Προσποιούμενοι τους κοιμισμένους για παραπάνω από δύο ώρες, οι αντοχές τους εξαντλούνταν και η υπομονή τους στέρευε. Τα πάντα έπρεπε να γίνουν γρήγορα. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Λήθη

Λήθη #4

Το σκοτάδι τους έπνιγε και τα σώματά τους πονούσαν υπερβολικά, όμως παρέμεναν κολλημένοι. Ήταν όλη τους τη ζωή μαζί. Από το γυμνάσιο, μέχρι και τώρα, είκοσι χρόνια αργότερα. Πολλές φορές, ο Ενρίκος κορόιδευε, λέγοντας πως έχουν ζήσει τα πάντα και θα βαριόνταν μετά από ένα σημείο. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Λήθη

Λήθη #3

Τα μπουντρούμια, στα οποία τον οδηγούσαν τυλιγμένο με κουκούλα, έμοιαζαν κάθε φορά πιο απόμακρα. Καταλάβαινε, παρότι ήταν παροδικά τυφλός, ότι ακολουθούσαν πολλές στοές και σήραγγες για να φτάσουν στο σκοτεινό και κρύο κελί του. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~

Διηγήματα, Λήθη

Λήθη #2

Ο φόβος είναι ο θάνατος της επιλογής και η επιλογή του θανάτου.

Ο γρίφος τριβέλιζε το μυαλό του συνεχώς. Τον ξύπνησαν πετώντας του νερό στο πρόσωπο με βία, του φόρεσαν άτσαλα μια μαύρη κουκούλα και τον μετέφεραν μυστικά από τις κρύπτες στην κεντρική αίθουσα του Καθεδρικού Ναού του Ιακώβου. ~ Συνεχίστε την ανάγνωση ~