Όταν ένας ειρηνικός οικισμός στην άκρη ενός μακρινού φεγγαριού απειλείται από τους στρατούς της τυραννικής αυτοκρατορίας, μια μυστηριώδης ξένη που ζει ανάμεσα στους χωρικούς γίνεται η καλύτερη ελπίδα τους για επιβίωση.
Το Rebel Moon του Zack Snyder είναι μία από τις ταινίες που για άλλη μια φορά διχάζουν κοινό και κριτικούς. Οι πολλές αρνητικές κριτικές έρχονται σε αντιδιαστολή με το πάντα φανατικό κοινό του σκηνοθέτη, το οποίο μοιάζει να εκθειάζει κάθε νέα του προσπάθεια. Βλέποντας, λοιπόν, το πρώτο μέρος αυτού του νέου space opera franchise, δεν θεωρώ πως η άποψή μου ταυτίζεται ούτε με τη μία ούτε με την άλλη πλευρά, αλλά βρίσκεται κάπου στη μέση. Πάμε να τα δούμε αναλυτικά και φυσικά χωρίς spoiler.
Η πρώτη ταινία του Rebel Moon με τίτλο Child of Fire, στα χαρτιά έχει ακριβώς τα στοιχεία που μου αρέσει να βλέπω σε ταινίες του είδους. Επανάσταση, τυραννική αυτοκρατορία, έναν νέο κόσμο έτοιμο να τον ανακαλύψει ο θεατής, τα οποία ναι, δεν επανεφευρίσκουν το σινεμά και το storytelling, όμως αποτελούν πολύ ενδιαφέροντα αρχετυπικά στοιχεία πάνω στα οποία μπορεί να χτιστεί μια πραγματικά επική ιστορία.
– Όσοι ακολουθείτε και το συγγραφικό μου έργο, είναι εύκολο να καταλάβετε πόσο μου αρέσουν αυτές οι ιστορίες, καθώς το πρώτο μου βιβλίο “Αιθέριον: Η Αιώνια Φωτιά” έχει παρόμοια θεματική επανάστασης ενάντια σε μια αυτοκρατορία. –
Επομένως, το Rebel Moon περίμενα να μου αρέσει και ξεκίνησα την προβολή ανεπηρέαστος από τις πολύ κακές κριτικές που έχει λάβει η ταινία, έχοντας μεγάλο ενθουσιασμό για την ταινία. Και η αρχή, μου άρεσε πραγματικά!
Ο Snyder με τη δεδομένη ικανότητά του να παρουσιάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένα επικό σύμπαν, σε βάζει από την αρχή στην ουσία της ιστορίας. Οπτικά το πρώτο κομμάτι της ταινίας είναι εξαιρετικό, ενώ η πρώτη επαφή του θεατή και των πρωταγωνιστών με την αυτοκρατορία σου προκαλεί ακριβώς αυτή την αίσθηση αντιπάθειας και μίσους ως προς αυτήν που χρειάζεσαι για να γίνεις μέρος του κόσμου. Η κεντρική πρωταγωνίστρια, Kora (Sofia Boutella) μου έγινε άμεσα συμπαθής και ο χαρακτήρας της παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή. Επομένως, με την αρχή όλα καλά, γιατί τόσες αντιδράσεις και κακές κριτικές;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας, κατ’ εμέ, είναι στο μέσο της. Μετά την εισαγωγή στον κόσμο, ακολουθεί ένα χιλιο-παρουσιασμένο κυνήγι συντρόφων και μαχητών, οι οποίοι για διαφορετικό λόγο ο καθένας, αποφασίζουν να κυνηγήσουν το αδύνατο και να προκαλέσουν ένα μεγάλο πλήγμα στην αυτοκρατορία του Μητρικού Κόσμου. Και παρόλο που και αυτό το περιμένεις σε μία τέτοια ταινία, εδώ νομίζω πως δεν εκτελέστηκε με τον σωστό τρόπο. Σε κάθε νέο πλανήτη είχαμε την επανάληψη, “νέος σύντροφος- exposition- recruit” η οποία δυστυχώς κουράζει και προσωπικά με έκανε να βαρεθώ πριν το φινάλε. Οι ιστορίες των συντρόφων της Kora δεν παρουσιάζονται επαρκώς και όταν αυτό γίνεται, συμβαίνει με ακραίο exposition και χωρίς να καταφέρεις να συνδεθείς συναισθηματικά με αυτούς. Έτσι, κάθε νέος χαρακτήρας παρουσιάζεται σχεδόν πανομοιότυπα με τον προηγούμενο, σε μια πιο video game λογική παλιότερων χρόνων.
Στο φινάλε έχουμε μια μεγάλη μάχη ενάντια στους αυτοκρατορικούς. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, όπως συμβαίνει σε όλες τις ταινίες του Snyder, οι σκηνές μάχης συνοδεύονται από έντονα slow motion sequences και επικά soundtrack. Σίγουρα, το soundtrack είναι από τα δυνατά σημεία της ταινίας, όμως το slow motion, το θεώρησα υπερβολικό. Οι σκηνές μάχης είναι όμορφα χορογραφημένες, αλλά η εμμονή του Snyder με το slow motion, με έκανε για άλλη μία ταινία του σκηνοθέτη να μην τις απολαύσω όσο θα ήθελα. Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει σαν ένα κόψε ράψε ενδιαφερόντων σκηνών οι οποίες διακόπτονται απότομα από αχρείαστα slow motion, που ως αποτέλεσμα κάνουν την τελική σκηνή πολύ χειρότερη απ’ ότι μπορούσε να είναι. Η ιστορία κλείνει προβλεπόμενα, δείχνοντας μας πως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο σε αυτό το franchise, μα δυστυχώς, στο τέλος της ταινίας, ο θεατής μοιάζει να έχει μάθει μόνο την ιστορία της Kora ως ένα βαθμό και να νοιάζεται κιόλας μόνο για εκείνη.
Ωστόσο, το καλό με το Rebel Moon είναι το potential που έχει. Ένας νέος κόσμος ο οποίος παρόλο που αποτελεί ένα “κόψε-ράψε” από tropes και θεματικές που έχουμε δει σε παρόμοια franchises, μπορεί να αναπτυχθεί και να μας δώσει κάτι καινούριο. Τα δομικά στοιχεία υπάρχουν και αν ο Snyder δώσει το κάτι παραπάνω, ίσως δούμε μια καλή σειρά ταινιών στο τέλος. Αυτό που θα ήθελα εγώ σαν θεατής από τον σκηνοθέτη είναι να βγει λίγο έξω από τα νερά του. Να μην μείνει για άλλη μια φορά στη δοσμένη συνταγή που θα απολαύσει κυρίως το κοινό του και να πρωτοτυπήσει. Να αφήσει τις παθογένειες που τον ακολουθούν χρόνια και πλέον δεν αποτελούν προϊόντα εφευρετικότητας στο σύγχρονο κινηματογράφο και να κάνει το extra step που μπορεί να απογειώσει τη νέα του αυτή προσπάθεια.
Η συνέχεια του Rebel Moon αναμένεται στις 19 Απριλίου 2024.
Γενική Βαθμολογία
