Υπάρχουν κάποιες σειρές που έχουν εξαιρετική και ανεπανάληπτη πλοκή. Κάποιες άλλες, έχουν εκπληκτική εξέλιξη των χαρακτήρων τους, ενώ υπάρχουν και αυτές που βασίζονται σε βαθυστόχαστα μηνύματα, τα οποία όταν τα λαμβάνεις νιώθεις μια πνευματική ανέλιξη. Υπάρχουν βέβαια και αυτές που συνδυάζουν και τα τρία παραπάνω κριτήρια και αγγίζουν την τελειότητα.
Και υπάρχει και το Gurren Lagann!
Η ιστορία του Kamina και του Simon του Εκσκαφέα, φαίνεται επιφανειακά να μην αγγίζει τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Όμως έχει κάτι άλλο, κάτι που την καθιστά μια από τις καλύτερες anime σειρές(και ταινίες αν κάποιος λάβει υπόψη τις δύο ταινίες με την ίδια πλοκή-Gurren Hen, Lagann Hen).
Με πλήρες όνομα Tengen Toppa Gurren Lagann, η mecha σειρά των 25 επεισοδίων αποτελεί ένα από τα πιο περίεργα, ιδιόμορφα και αγαπημένα anime όλων των εποχών, με εικονικούς πρωταγωνιστές, θρυλικό soundtrack και χαοτική over the top δράση.
Τι είναι όμως αυτό που ξεχωρίζει το Gurren Lagann από άλλα anime αντίστοιχου περιεχομένου;
Η ωμή, αδιαπραγμάτευτη και αστείρευτη διασκέδαση που έρχεται με το να βλέπεις ένα τέτοιο παραμύθι. Ρεαλισμός δεν υπάρχει-και δε θα έπρεπε κιόλας- γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός αυτής της ιστορίας. Συνεχείς υπερβάσεις, μονόλογοι που εντυπωσιάζουν, αυτό που στα anime αναφέρουμε ως nakama power-speeches. Και όχι μόνο. Ένα ταξίδι από βαθιά στα έγκατα της Γης, χωρίς καμιά ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μέχρι τους ουρανούς και τα αστέρια.
Το animation και η πλοκή της σειράς είναι τουλάχιστον χαοτικά και τρελά σαν το ίδιο το anime. Αν και τα nakama powerups και ότι συνδέεται με αυτά είναι κάτι που με απωθεί, στο συγκεκριμένο anime δεν ισχύει το ίδιο. Είναι αυτός ο εν γένει υπερβολικός τόνος της σειράς και η υπερβολική πάλι εμμονή της στο ίδιο μοτίβο που καταφέρνει να σπάσει τα στερεότυπα των anime χρησιμοποιώντας τα ίδια τα στερεότυπα. Αν σας αρέσουν σειρές στυλ, One Piece, Fairy Tail, Naruto κλπ, θα αγαπήσετε το TTGL. Αν δεν σας αρέσουν σειρές όπως οι προηγούμενες θα το λατρέψετε ίσως ακόμα περισσότερο.
Όλα αυτά βέβαια δε θα έδεναν τόσο όμορφα αν δεν υπήρχε και το πολύ όμορφο soundtrack που συνοδεύει τη σειρά. Κομμάτια όπως το Nikopol και το Libera me from Hell(ναι αυτός ο συνδυασμός όπερας- hip hop) μένουν στο αυτί σου για πολύ ώρα αφού τα ακούσεις για πρώτη φορά, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε το εκπληκτικό opening Sorairo Days.
Δε θέλω να αναφέρω σχεδόν τίποτα για το τι γίνεται στην πλοκή καθώς το shock value σε μερικές σκηνές είναι απίστευτο.
Γιατί αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που δεν έχει καταλάβει ακόμα το πεπρωμένο του.
Γενικά πρόκειται για μια αρτιότατη σειρά που αποτελεί μια κατηγορία μόνη της. Δοκιμάστε τη, όσοι δεν το έχετε κάνει ήδη, και θα βγείτε κερδισμένοι.
Όσο για μένα πάω να δω για 1000η φορά την τελευταία μάχη από την ταινία Lagann-Hen.
https://www.youtube.com/watch?v=aNQvLECht08
