Στο «STAR WARS: ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ JEDI» της Lucasfilm, η ιστορία των Skywalker συνεχίζεται καθώς οι πρωταγωνιστές του «Η Δύναμη Ξυπνάει» ενώνουν τις δυνάμεις τους με άλλους γαλαξιακούς ήρωες, σε μια επική περιπέτεια που ξεκλειδώνει αρχαία μυστήρια της Δύναμης και τρομερές αποκαλύψεις για το παρελθόν. (πηγή: Village)
Το Star Wars επέστρεψε και αυτό έγινε με τον εντυπωσιακότερο τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς! Το The Last Jedi, το πιο πρόσφατο αριθμημένο επεισόδιο της θρυλικής σειράς επιστημονικής φαντασίας αποτελεί την πιο ιδιαίτερη ταινία του franchise μέχρι στιγμής, αλλάζοντας πλήρως το σκηνικό στον γαλαξία, προξενώντας αντιδράσεις, θαυμασμό και πολλά ερωτήματα.
Ο Rian Johnson σκηνοθέτησε το 8ο μέρος της ιστορίας με μία μεγάλη δόση ρίσκου. Μπορεί οι αναφορές στις παλιότερες ταινίες να είναι πάμπολλες, το The Last Jedi ακολουθεί όμως το δικό του δρόμο, αποδομόντας σε αρκετά σημεία στοιχεία του franchise που γνωρίζαμε για χρόνια. Η ταινία σε μαστιγώνει με δράση από τα πρώτα λεπτά και σε κρατά τεταμένο στη θέση σου σχεδόν για όλη τη διάρκεια της. Και δυόμιση ώρες γεμάτες ένταση είναι πολύς χρόνος!
Επειδή η παρούσα κριτική είναι spoiler–free, βρίσκω πολύ δύσκολο να σχολιάσω την ταινία χωρίς να αποκαλύψω στοιχεία της πλοκής, όμως θα συγκρατηθώ και θα παραμείνω στο κομμάτι πως αν και δεν μιλάμε για την πολυπλοκότερη ιστορία που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, το The Last Jedi κατάφερε σε μερικές σκηνές να αφήσει άφωνη όλη την κινηματογραφική αίθουσα στην οποία το παρακολούθησα. Είχε δράση, έδωσε στοιχεία από το παρελθόν, ενώ κατάφερε να κρύψει ακόμα περισσότερα, αλλά το μεγαλύτερο προτέρημά του ήταν πως ήταν απρόβλεπτο. Είχα χρόνια να παρακολουθήσω μία Star Wars ταινία και να μην μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει στην επόμενη σκηνή και αυτή είναι μία νίκη για τον Rian Johnson όσο και για το franchise γενικότερα, το οποίο έδειξε σημεία κορεσμού με το The Force Awakens.
Βέβαια, η ταινία έχει και αυτή τα μειονεκτήματά της. Αν και το χιούμορ ήταν πετυχημένο -με τη συνταγή της Disney που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια-, το θεώρησα περιττό σε μερικά σημεία. Επίσης, η μεγάλη διάρκεια, αν και ήταν μια απολαυστική και γεμάτη εμπειρία, θεωρώ πως αποπροσανατόλισε και «ξεχείλωσε» ελάχιστα την πλοκή. Πιστεύω πως χρειαζόταν λίγη περισσότερη εξήγηση στην ιστορία μερικών χαρακτήρων (ειδικότερα ενός- όσοι το είδατε με αντιλαμβάνεστε!) και 15 λεπτά δράσης λιγότερα για να είχαμε ένα πιο μαζεμένο αποτέλεσμα.
*Μετά τη δεύτερη προβολή της ταινίας μπορώ να πω προς τα προβλήματα που θεώρησα ότι υπήρχαν στον ρυθμό της ταινίας την πρώτη φορά, πλέον μου φαίνονται αμελητέα. Μερικοί χαρακτήρες χτίστηκαν εξαιρετικά καθ’ όλη τη διάρκεια της και οι ιστορίες που τους συνόδευσαν ταίριαξαν γάντι με την εξέλιξη τους στα πεπραγμένα του γαλαξία, ωστόσο κάποιοι έμειναν παραγκωνισμένοι για άλλη μία ταινία, παρά το βαρύ από θέμα χρόνου φιλμ. Τέλος, τα “plot holes” τα οποία σχολιάζουν αρνητικά πολλοί fans, προσωπικά δε με επηρέασαν καθόλου και πραγματικά αποτελούν λεπτομέρειες μέσα σε μία γενικά υπέροχη ταινία.
Στον τεχνικό τομέα το The Last Jedi ήταν εξαιρετικό και σίγουρα αποτελεί μία από τις αρτιότερες ταινίες της εποχής μας. Υπέροχα ειδικά εφέ και ήχος σε μία χαοτική απ’ όλες τις όψεις ταινία, η οποία παρέμεινε σκηνοθετικά on point, δίνοντας μας μάλιστα μερικές σκηνές που έκοβαν κυριολεκτικά την ανάσα. Τέλος, έμεινα εντυπωσιασμένος από τις ερμηνείες σε αυτήν την ταινία. Είναι αλήθεια πως το Star Wars δε φημίζεται για τις μνημειώδεις ερμηνείες καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του, όμως εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι παλιές καραβάνες του γαλαξία είναι εκεί να θυμίζουν την πλούσια ιστορία αυτού του κόσμου. Η Carrie Fisher, στην τελευταία ταινία που πρόλαβε να μας χαρίσει, είναι εντυπωσιακή και μετρημένη, ενώ ο Mark Hamill μας έδωσε τον καλύτερο Luke Skywalker που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη μέχρι στιγμής! Ναι και ο ρόλος του Luke στην ταινία ήταν υπέροχος και ο Mark Hamill τον έφερε άψογα εις πέρας (ακόμα ανατριχιάζω με την τελευταία σκηνή του Hamill στο έργο!). Στα ίδια μήκη κύματος κινούνται και οι νέοι συνεχιστές του θρύλου του Star Wars. Η Daisy Ridley έχει μία μεστή και ώριμη παρουσία ως Rey, ενώ ο Adam Driver απέδειξε πόσο ταλαντούχος είναι υποδυόμενος, ακόμα πιο πετυχημένα αυτήν την φορά, έναν πολύ ιδιαίτερο «κακό». Ο Oscar Isaac ήταν όπως έπρεπε ενώ μπορώ να πω πως έμεινα ελάχιστα απογοητευμένος από τον John Boyega, αν και η αλήθεια είναι πως δεν τον βοήθησε πολύ το sub–plot του.
Γενικά
Το The Last Jedi αποτελεί την πιο ιδιαίτερη ταινία στην ιστορία του Star Wars. Μέσα σε δυόμιση ώρες καταφέρνει να σε συγκινήσει, να σε κάνει να γελάσεις, αλλά και να σε αφήσει άφωνο και απορημένο πολλές φορές. Βγαίνοντας από την αίθουσα μα μετά και τη δεύτερη προβολής, θεωρώ πως το Last Jedi είναι μία από τις καλύτερες Star Wars ταινίες μέχρι στιγμής. Εκτίμησα πολύ την προσπάθεια του Rian Johnson, κυρίως γιατί άλλαξε το franchise, άφησε πολλά πράγματα πίσω και αποδόμησε πολλά απ’ όσα γνωρίζαμε. Σίγουρα μία ταινία που θα διχάσει, ειδικότερα τους παλιότερους λάτρεις του γαλαξία πολύ πολύ μακριά. Προσωπικά, όμως, προτιμώ αυτήν την εξέλιξη από μία ανακύκλωση των κλασικών storylines που έχουμε συνηθίσει εδώ και χρόνια, αλλά πιστεύω πως θα έπρεπε να γίνει σε μικρότερο βαθμό (κυρίως από θέμα διάρκειας) από αυτό που είδαμε στις οθόνες μας.
Γενική Βαθμολογία
8.7/10
