Και φτάσαμε λίγο πριν το τέλος. Το προτελευταίο επεισόδιο του Game of Thrones έμελλε να είναι και ένα από τα πιο σοκαριστικά επεισόδια στην ιστορία της σειράς. Από καθαρά τεχνικής άποψης, μιλάμε για ίσως το κορυφαίο επεισόδιο του Game of Thrones, με τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία, αλλά και την υποκριτική των ηθοποιών να είναι σε δυσθεώρητα επίπεδα για την τηλεόραση. Ωστόσο, και εδώ αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα που είναι εμφανές στις δύο τελευταίες σεζόν και γίνεται ακόμα πιο έντονο τώρα που φτάνουμε στο τέλος. Το βιαστικό γράψιμο.
Ο Varys
Ο ευνούχος τιμωείται για την προδοσία που δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει απέναντι στη Μητέρα των Δράκων και ο Drogon με σύντομες διαδικασίες τον κάνει μπάρμπεκιου. O Varys, όπως αποδείχθηκε, πάλευε πάντοτε για το καλό του βασιλείου και τελικά έμελλε να το πληρώσει όπως ήταν γραφτό να γίνει. Να πιαστεί πάνω σε μία από τις πάμπολλες προδοσίες του. Ωραίο και ταιριαστό φινάλε στην ιστορία του ήρωα, αν και δεν δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση, λόγω… ξέρετε τι… (θα γράψω τη λέξη βιαστικό πολλές φορές σε αυτό το review μου φαίνεται).
Tyrion και Jaime
Αναμφισβήτητα μία από τις δυνατότερες σκηνές του επεισοδίου. Οι Nicolaj Coster-Waldau και Peter Dinklage έδωσαν πραγματικά εξαιρετικές ερμηνείες στο τελευταίο αντίο των δύο αδερφών, που παρόλο που τους χώριζαν πολλά, είχαν πάντοτε μία μεγάλη αγάπη ο ένας για τον άλλο. Ο Νάνος, αποδεχόμενος τα πάμπολλα λάθη που έχει κάνει τον τελευταίο καιρό (αλήθεια γιατί;) εναποθέτει τις ελπίδες του κόσμου στον Jamie και ελπίζει πως θα καταφέρει να κάνει τη Cersei να παραδοθεί. Πολύ όμορφη και ανθρώπινη σκηνή, από δύο εκ των κορυφαίων ηθοποιών της σειράς.
Mad Queen
Το μεγαλύτερο και το σημαντικότερο κομμάτι του επεισοδίου ήταν φυσικά η «πτώση» της Daenerys στη «σκοτεινή πλευρά». Πολλά έχουν γραφτεί για την απότομη και απρόσμενη αυτή εξέλιξη, καθώς η Danny είναι μία από τις πιο δημοφιλείς χαρακτήρες του Game of Thrones, και απόλυτο σύμβολο της ελευθερία, της δύναμης των αθώων και των σκλάβων και της εκπλήρωσης του λαμπρού πεπρωμένου που τη συνόδευε. Ωστόσο, το πεπρωμένο εκπληρώθηκε με το χειρότερο τρόπο, καίγοντας αυτούς τους οποίους υποτίθεται πως έπρεπε να σώσει. Η αλήθεια είναι πως αρκετές φορές στη διάρκεια της σειράς είδαμε μία τάση της Daenerys προς την τρέλα, η οποία είχε γίνει κάποτε συνώνυμο του πατέρα και της οικογένειάς της. Πλέον, η Danny είναι μόνη της. Έχασε όλους τους αγαπημένους της συμβούλους, δύο από τα παιδιά- δράκους της και βλέπει τους γύρω της έτοιμους να την προδώσουν. Η μεγάλη δύναμη πάνω στα ανώριμα χέρια ενός κοριτσιού που πάντα πίστευε πως ήταν η εκλεκτή, αλλά τώρα βλέπει πως μόνο με το φόβο μπορεί να κερδίσει τη θέση που θέλει, έχει ως αποτέλεσμα την οδύνη του απλού κόσμου, που γνώρισε την οργή των Targaryen. Απόλυτα λογική εξέλιξη, απλά και εδώ όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Με μερικά επεισόδια ακόμα που να μας έδειχναν ακόμα περισσότερο την αλλαγή της, το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο. Βέβαια, πολλές φορές, αρκεί μόνο μία στιγμή για να θολώσει το μυαλό ενός πληγωμένου ανίκανου ηγέτη, γιατί θέλουμε ή όχι, αυτό αποδείχθηκε πως ήταν πάντοτε η Daenerys χωρίς τους έμπιστους και εξαιρετικούς συμβούλους της. Πολλά συγχαρητήρια πρέπει να δοθούν εδώ στην παραγωγή του επεισοδίου. Το κάψιμο και η σφαγή των πολιτών του King’s Landing, ήταν μακράν της δεύτερης η πιο ανατριχιαστική σκηνή της σειράς. Η οδύνη και η τρέλα του πολέμου, η απόκοσμη δύναμη του Drogon και το δράμα των αθώων δεν μπορούσαν να αποτυπωθούν με καλύτερο τρόπο στη μικρή οθόνη.
Cleganebowl
Και ναι! Τα αδέρφια Clegane επιτέλους είχαν τη μονομαχία που θέλαμε και πάντα ζητάγαμε. Δεν έχω να πω πολλά για αυτή τη σκηνή. Την απόλαυσα όσο δεν πάει και το κεφάλαιό του Βουνού και του Σκυλού, ολοκληρώθηκε έτσι όπως ξεκίνησε. Με φωτιά. Πολύ όμορφη σκηνή (αν και αυτή βιαστικά τοποθετημένη), ήταν η σκηνή που ο Sandor απομακρύνει από το δρόμο της εκδίκησης την Arya. Θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερα με λίγο παραπάνω διάλογο βέβαια.
Arya και Jon
Οι σκηνές της Arya και του Jon εν μέσω του χαλασμού του King’s Landing πιστεύω και ελπίζω πως θα έχουν ακόμα μεγαλύτερη σημασία μετά το φινάλε της σειράς. Ο Jon αντιλαμβάνεται το λάθος που έκανε και δε σταμάτησε με όποιον τρόπο μπορούσε την Daenerys και βλέπει ίσως τώρα καθαρότερα από ποτέ, πως ο θρόνος του Westeros είναι το πεπρωμένο του. Η Arya από την άλλη μεριά είναι το POV μας στη «μάχη». Ακολουθούμε τη νεαρή σε όλη την καταστροφή του King’s Landing και οι σκηνές της είναι όλες ανατριχιαστικές. Η εμφάνιση του λευκού αλόγου και η αποχώρησή της στο τέλος θα έχει συμβολική σημασία μετά το τέλος της επόμενης εβδομάδας.
Jaime και Cersei
Τα αδέρφια- εραστές σκοτώθηκαν μαζί, όπως ήρθαν στη ζωή μαζί, όπως και προσπάθησαν να ζήσουν στη ζωή μαζί. Πολλούς τους ξένισε το φινάλε αυτό, ωστόσο, προσωπικά, μου άρεσε πολύ. Αν και δεν ολοκληρώθηκε η προφητεία του Valonqar, αν και ο χαρακτήρας του Euron αποτέλεσε απλά την τελευταία μάχη του Jaime και κανείς δεν αντιμετώπισε στα ίσια τη Cersei, η σκηνή που πεθαίνουν αγκαλιασμένοι στα χαλάσματα, είναι απίστευτα δυνατή και ταιριαστή με την εμμονή του ενός για τον άλλο σε όλη τη διάρκεια της σειράς.
Σε γενικές γραμμές, το επεισόδιο είχε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του Game of Thrones, ειδικότερα από θέμα εκτέλεσης (εφέ και ηθοποιίας), αλλά έμοιαζε βιαστικό (τελευταία φορά που το γράφω!). Οι περισσότερες ιδέες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο, απλά χρειάζονταν θεωρώ περισσότερο χρόνο να χτιστούν με ένα καλύτερο τρόπο.
Όπως και να έχει, σε λίγες μέρες το Game of Thrones ολοκληρώνεται. Την ερχόμενη εβδομάδα, το review θα ανέβει την Τρίτη, ενώ την Πέμπτη το βράδυ θα έχουμε livestream συζήτηση στο facebook για να μιλήσουμε για το φινάλε της σειράς.
image source: ΗΒΟ
