Τα Χρονικά του Βάρδου έφθασαν επιτέλους στο τέλος της διαδρομής τους. Μετά από αρκετούς μήνες, η εβδομαδιαία ιστορία του Manwe Stories τελείωσε και, όπως ανακοίνωσα και στο facebook(πήρα μια μέρα παραπάνω να οργανώσω την σκέψη μου), αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο για να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες μου από τη συγγραφή της πρώτης «μεγάλης» μου ιστορίας.
Αρχικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους διαβάζατε εβδομαδιαία ή μαζεμένα τα κεφάλαια των Χρονικών. Αρκετοί φίλοι της σελίδας μου έστελναν ενθαρρυντικά μηνύματα(με κάποιους τα είπαμε και από κοντά) κατά τη διάρκεια της συγγραφής, αλλά και σχόλια για την πλοκή τα οποία γεννούσαν πολλές και όμορφες συζητήσεις.
#ThankΥouAll
Τα Χρονικά του Βάρδου αποτελούν την πρώτη μεγάλη ιστορία στον κόσμο της Ιόλια, έναν κόσμο που με συνοδεύει κυριολεκτικά από το πρώτο συγγραφικό μου βήμα. Το 2015, εκδόθηκε στην ανθολογία Θρύλοι του Σύμπαντος IV, το διήγημά μου «Τινέθιελ», που περιγράφει ένα συμβάν στη λίμνη που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πλοκή των Χρονικών, ενώ η εμφάνιση του Θον, προφητεύθηκε στο διήγημα «Ιμράλντιν», που εκδόθηκε ένα χρόνο μετά στον 5ο τόμο των Θρύλων του Σύμπαντος. Με κάθε νέα ιστορία που έγραφα για την Ιόλια, τόσο περισσότερο ήθελα να ξαναμπώ σε αυτόν τον κόσμο και να ανακαλύψω και εγώ ο ίδιος τα μυστικά του. Η συγγραφή λοιπόν των Χρονικών του Βάρδου ήταν μονόδρομος, αλλά ο τρόπος με τον οποίο θα κυκλοφορούσαν δεν ήταν ακόμα διαυγής στην αρχή.
Με την έναρξη του Manwe Stories πέρσι τον Απρίλιο, αποφάσισα σιγά σιγά να ξεκινήσω την ιστορία. Τότε, το blog ήταν ακόμα πολύ μικρό, τόσο σε υλικό, όσο και σε επισκεψιμότητα και για να λέμε την αλήθεια, δεν είχα το άγχος για την ποιότητά της. Όσο πιο πολύ μεγάλωνε το Manwe Stories και όσο περισσότερος κόσμος άρχισε να ακολουθεί την ιστορία του Θον, τόσο καλύτερο ήθελα να ήταν το επόμενο κεφάλαιο. Κομβικό σημείο ήταν η μεταφορά από το παλιό domain στο τωρινό, όπου και επεξεργάστηκα ενδελεχώς τα πρώτα κεφάλαια της ιστορίας και αποφάσισα την καθιέρωση της Παρασκευής ως ημέρα νέου κεφαλαίου.
Το να ανεβάζεις μια ιστορία επικής-ηρωικής φαντασίας εβδομαδιαία, είναι ένα αρκετά δύσκολο, αλλά υπέροχο εγχείρημα. Δεν έχεις την πολυτέλεια να «γυρίσεις πίσω» και να αλλάξεις πράγματα, ένα όνομα, μια κουβέντα, οτιδήποτε, αλλά συνάμα, μαθαίνεις καλύτερα τους χαρακτήρες σου μέσα από το γράψιμο. Πέρα από οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις, έχεις ένα πρόγραμμα και ξέρεις ότι θα αφιερώσεις συγκεκριμένο χρόνο σε αυτό που αγαπάς. Προσωπικά, πιστεύω αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος μου από την όλη διαδικασία και προτείνω να το δοκιμάσουν όσοι θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με τη συγγραφή και είναι ακόμα στην αρχή.
Το τέλος ήταν προκαθορισμένο. Προτού ξεκινήσω καν το γράψιμο ήξερα πως θα τελειώσει, στο περίπου, όλο αυτό, όμως δεν είχα εντελώς οργανωμένο πλάνο. Το γενικό πλάνο υπήρχε και πάντα πρέπει να υπάρχει, ωστόσο στην πορεία άλλαξα πολλά, σε θέμα χαρακτήρων, γεγονότων και έκτασης. Μπορώ να πω επίσης πως τα Χρονικά αποτέλεσαν και ένα training ground σε σχέση με τη συγγραφή. Ηθελημένα δοκίμασα διαφορετικές τεχνικές αφήγησης, τεχνοτροπίες και εκφράσεις για να καταλάβω τι ταιριάζει καλύτερα σε εμένα και στο στυλ γραφής μου. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κανείς ιδιαίτερα αν συγκρίνει τα πρώτα με τα τελευταία κεφάλαια. Παρόλα αυτά πιστεύω πως το αποτέλεσμα είναι ολοκληρωμένο. Με την ολοκλήρωση τους τα Χρονικά του Βάρδου αποτελούν μια από τις λίγες μεγάλης έκτασης ιστορίες επικής φαντασίας που βρίσκονται αποκλειστικά και ολοκληρωμένα στο Ελληνικό ίντερνετ , έχουν σωστή συνοχή και λογική εξέλιξη και προφανώς και κάποια λαθάκια τα οποία θα τα δω πιο αναλυτικά στην επεξεργασία που θα κάνω τον επόμενο καιρό.
Τι έρχεται από εδώ και πέρα
Τον επόμενο καιρό έχω σκοπεύω να φτιάξω έναν κατάλογο ονομάτων, περιοχών και φυλών, ο οποίος θα δρα σα συνοδευτικό κείμενο όχι μόνο για τα Χρονικά του Βάρδου, αλλά και για όλους τους Μύθους της Ιόλια. Επίσης, να περιμένετε νέα αυτοτελή διηγήματα βασισμένα στην Ιόλια, καθώς και επιπλέον συνοδευτικό υλικό. Τέλος, επειδή μου τέθηκε και αυτή η ερώτηση, το τέλος των Χρονικών όντως κλείνει με ματιά προς το μέλλον, αλλά αυτή είναι μια κουβέντα για μια άλλη στιγμή.
Σας ευχαριστώ ξανά όλους εσάς που περάσαμε μαζί όλους αυτούς τους μήνες.
Τα Χρονικά του Βάρδου τελείωσαν, αλλά το ταξίδι στην Ιόλια συνεχίζεται!
