Το American Gods αποτελεί ίσως την πιο περίεργη σειρά των τελευταίων χρόνων. Η μεταφορά του ομώνυμου πολυβραβευμένου best seller του Neil Gaiman, σε σκηνοθεσία Bryan Fuller και Michael Green, ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο της μετά από 8 επεισόδια και προσωπικά με άφησε εντυπωσιασμένο. Ο Neil Gaiman είναι ένας αρκετά ιδιαίτερος συγγραφέας τόσο ως προς τη θεματολογία του, όσο και στο πως αντιμετωπίζει τους χαρακτήρες των βιβλίων του. Η τηλεοπτική σειρά λοιπόν έμεινε αρκετά πιστή στο ύφος του συγγραφέα, όντας σκληρή σε πολλά σημεία και γενικότερα αρκετά ιδιόρρυθμη.
Πλοκή
Ο πρωταγωνιστής του American Gods, ο Shadow, είναι ένας άνθρωπος με παρελθόν, αλλά το μόνο που θέλει τώρα είναι να ζήσει μια ήσυχη ζωή με τη σύζυγό του και να μείνει έξω από τα προβλήματα. Αυτό μέχρι που μαθαίνει ότι η γυναίκα του σκοτώνεται σε ένα τρομερό ατύχημα και αναγκάζεται να πετάξει για το σπίτι ώστε να παρευρεθεί την κηδεία της. Μια βίαιη καταιγίδα όμως σαρώνει το αεροπλάνο και ένας παράξενος άνθρωπος εμφανίζεται για να τον χαιρετίσει στο διπλανό κάθισμα του. Ο ίδιος αυτοαποκαλείται Mr. Wednesday και φαίνεται να ξέρει περισσότερα από ότι είναι δυνατόν.. Ο Mr. Wednesday προειδοποιεί τον Shadow ότι μια πολύ μεγαλύτερη καταιγίδα έρχεται στο προσκήνιο, με παίκτες τους ίδιους τους θεούς!
Η πρώτη σεζόν μας εισήγαγε τον Shadow Moon καθώς και τον παράξενο γέρο, Mr. Wednesday. Οι δύο τους ξεκινούν ένα ταξίδι στρατολόγησης θεών σε έναν κόσμο που ενώ επιφανειακά μοιάζει φυσιολογικός, κρύβει πολλά μυστικά, αρχαία και σύγχρονα. Η γενικότερη ιδέα του American Gods είναι η σύγκρουση των παλιών (μυθολογικών) θεών, με τους θεούς του σήμερα, τα media, την παγκοσμιοποίηση και την τεχνολογία. Ο συμβολισμός παίζει μεγάλη σημασία σε αυτή τη σειρά. Η πίστη και το πώς την αντιλαμβανόμαστε είναι το κύριο θέμα για το οποίο θέλησε να μιλήσει ο Gaiman μέσω αυτού του έργου, το οποίο γίνεται εύκολα εμφανές και από την χαρακτηριστική ατάκα του Mr. Wednesday «Αν πιστεύεις σε κάτι, τότε αυτό είναι αληθινό». Όλα αυτά δεν είναι εύκολα στην κατανόηση και η σειρά θέλει προσοχή στην εξέλιξη και στις λεπτομέρειες και σίγουρα δεν είναι κατάλληλη για χαλαρά βράδια με ποπ-κορν.
Το δυνατότερο στοιχείο του American Gods -και αυτό για το οποίο θα μας απασχολεί για πολύ καιρό πιστεύω ακόμα- είναι πως καινοτομεί, προκαλεί και ακουμπάει πολλά ταμπού της σύγχρονης εποχής. Η βία είναι ωμή και το σεξ έντονο. Η προσέγγιση της πίστης μέσω των ανθρώπινων αδυναμιών είναι κάτι το οποίο δύσκολα βλέπουμε στην τηλεόραση και διαφέρει από τη μέση σειρά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πιο εικονική ίσως σκηνή σεξ στη mainstream τηλεόραση, το gay sex ανάμεσα σε δύο άνδρες μουσουλμανικής καταγωγής. Ήταν over the top, προκάλεσε και πέτυχε τον σκοπό του. Να σε κάνει να σκεφτείς πέρα από το συνηθισμένο. Neil Gaiman είναι αυτός!
Η σκηνοθεσία των Bryan Fuller και Michael Green ήταν εκπληκτική. Τον Fuller τον έχουμε συνηθίσει σε ιδιαίτερες δουλειές (βλ. Hannibal) και δεν περίμενα κάτι λιγότερο. Σε γενικές γραμμές έμεινα ικανοποιημένος και από τις επιλογές ηθοποιών. Μεγάλη έμφαση δίνεται φυσικά στη δυναμική του Shadow (Ricky Whittle) και του Wednesday (Ian McShane), οι οποίοι ταίριαξαν από το πρώτο επεισόδιο και αποτελούν ένα από τα πιο δυναμικά ντουέτα της τηλεόρασης. Επίσης μου άρεσαν πολύ η Emily Browning, στο διπλό ρόλο της (δε λέω παραπάνω- είπαμε Spoiler Free) και ο Pablo Schreiber ως Mad Sweeney. Τέλος, περιμένω να δω περισσότερα από τον «κακό» της σειράς Mr. World. Τον υποδύεται ο Crispin Glover και τις λιγοστές στιγμές που τον είδαμε στην οθόνη έμεινα εντυπωσιασμένος.
Γενικά
Η πρώτη σεζόν του American Gods κέρδισε το στοίχημα. Προκάλεσε, έθεσε ερωτήματα και μας εισήγαγε σε μία διαφορετική οπτική του κόσμου. Με πολύ καλές επιλογές ηθοποιών, ωραία θεματολογία και εξαιρετικό original υλικό, ίσως να είναι όντως το “next big thing” της τηλεόρασης.
