Let's talk about..., Marvel, Superheroes, The Worlds Out There, Κινηματογράφος, Κριτικές ταινιών

Spider-Man: Across the Spider-Verse Review

Μετά την επανένωσή του με την Gwen Stacy, ο full time πια Spider-Man της γειτονιάς, εκτοξεύεται στο Αραχνο- Σύμπαν όπου και συναντά μια ομάδα Αραχνανθρώπων που έχουν μια αποστολή: να το προστατεύσουν με κάθε τρόπο. Όταν όμως οι ήρωες συγκρούονται για το πώς θα χειριστούν τη νέα απειλή, ο Miles βρίσκεται αντιμέτωπος με τους υπόλοιπους Αραχνανθρώπους και καλείται να επαναπροσδιορίσει τι σημαίνει να είσαι ήρωας. Έτσι μόνο θα καταφέρει να σώσει αυτούς που αγαπά.

Πέντε χρόνια πριν είδαμε μία από τις καλύτερες ταινίες βασισμένες σε κόμικ ήρωες και παράλληλα μία από τις κορυφαίες animation ταινίες όλων των εποχών. Η έκπληξη που ακούει στο όνομα Spider-Man: Into the Spider-Verse, δεν έκανε τον “θόρυβο” που της άξιζε μόλις κυκλοφόρησε, όμως η ιδιαίτερη αισθητική της, η αρτιότητα του animation, της πλοκής καθώς και η γενικότερη θεματική της, έχουν δημιουργήσει μια τεράστια κληρονομιά, έχουν αποσπάσει ένα βραβείο Όσκαρ για καλύτερη animation ταινία, και την έχουν φέρει στην κορυφή πολλών toplists για τις προαναφερθείσες κατηγορίες. Η συνέχεια, λοιπόν, αυτής της μεγάλης επιτυχίας, είχε να τα βάλει πρώτα απ’ όλα με τον προκάτοχό της και να αποδείξει πως το μεγαλείο του πρώτου Spider-Verse μπορούσε να επαναληφθεί.

Και το Across the Spider-Verse το πέτυχε αυτό στον μέγιστο βαθμό!

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες λόγια θαυμασμού για το δημιούργημα της animation ομάδας της Sony. Στο τεχνικό κομμάτι η ταινία είναι ακόμα καλύτερη και από το πρώτο μέρος της σειράς, το οποίο είχε θέσει πολλά standards για το επίπεδο στο οποίο μπορεί να φτάσει ένα καλό animation. Εδώ, έχουμε πολλαπλά είδη animation και καλλιτεχνικής προσέγγισης άμεσα συνυφασμένα με τις διαφορετικές διαστάσεις στις οποίες μας ταξιδεύει η ταινία. Από τα υδατοχρώματα που ντύνουν τον κόσμο της Gwen, στην υπερβολή του Mumbatan του Spider-Man India και στη ζοφερή πραγματικότητα της Earth 42, κάθε κόσμος ντύνεται κατάλληλα και το animation τον ζωντανεύει με το δικό του μοναδικό τρόπο.

Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι και αυτής της ταινίας. O Daniel Pemberton στο score και ο Metro Boomin στις hip hop δημιουργίες όπου συμμετέχουν μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως ο Lil Wayne, o Wizkid, ο Nas κ.α., συνέθεσαν ένα ακουστικό αποτέλεσμα άψογα συνδεδεμένο με το στυλ του Spider-Verse. Η εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στον τεχνικό τομέα θεωρώ πως είναι μία από τις μεγαλύτερες νίκες και των δύο ταινιών. Είτε οπτικά είτε μουσικά υπάρχουν στοιχεία που σου φέρνουν απευθείας στο μυαλό το Αραχνο-Σύμπαν, δημιουργώντας έτσι μια εντελώς μοναδική ταυτότητα στο χώρο των superhero ταινιών, παρά το γεγονός πως ζούμε στην εποχή που κάθε χρόνο κυκλοφορούν πάμπολλες τέτοιες ταινίες, οι οποίες πολλές φορές κατηγορούνται μάλιστα για έλλειψη πρωτοτυπίας.

Όσον αφορά την ιστορία του Across the Spider-Verse, παρόλο που το πολυσύμπαν μας αφορά αυτή τη φορά ακόμα περισσότερο, η ταινία δεν χάνει το κύριο χαρακτηριστικό της. Έχουμε να κάνουμε πάλι με μία κλασική Spider-Man ταινία, βασισμένη στους κύριους άξονες της απώλειας, του οικογενειακού δράματος και της αίσθησης ευθύνης που χαρακτηρίζουν τον ήρωα από τη δημιουργία του. Όμως αυτό δε συμβαίνει μόνο με τον πρωταγωνιστή Miles Morales, αλλά και με την Gwen αλλά και με άλλα variants τους, ακόμα και με τον Miguel O’ Hara, τον Spider-Man 2099, ο οποίος αντιτίθεται περισσότερο από κάθε άλλον στην οπτική και τα θέλω του Miles. Έτσι, η ταινία καταφέρνει να ενώσει τόσα διαφορετικά σύμπαντα και αν σε κάνει να νοιαστείς σχεδόν για όλους του ήρωες που σου παρουσιάζει.

Βέβαια, η ταινία δεν έχει μόνο δράμα και κατήφεια, αλλά χαρακτηρίζεται και από πολλές διασκεδαστικές σκηνές, έξυπνα τοποθετημένα αστεία και την λαμπερή παρουσία του Spider-Punk που ήταν απολαυστικός και ένας από τους χαρακτήρες που ξεχώρισαν. Στο voice acting κομμάτι έχει γίνει επίσης εξαιρετική δουλειά, μα προσωπικά λάτρεψα λίγο περισσότερο την Hailee Steinfeld (Hawkeye, Arcane κ.α) στο ρόλο της Gwen και τον υπέρτατο Oscar Isaac (Star Wars, Moon Knight, X-Men κ.α.) ως Miguel O’ Hara.

Το μόνο ίσως αρνητικό που μπορώ να βρω σε όλη την ταινία, είναι η έλλειψη ολοκλήρωσης. Το Across the Spider-Verse λειτουργεί κάπως σαν το Infinity War για το Endgame. Έτσι, στο τέλος της ταινίας μένουμε με αρκετούς ανοικτούς λογαριασμούς και πολλά κομμάτια της πλοκής ξεκρέμαστα, μέχρι τις 29 Μαρτίου 2024 όταν και αναμένεται να κυκλοφορήσει το τρίτο μέρος της σειράς με τίτλο Spider-Man: Beyond the Spider-Verse. Και πραγματικά πιστεύω μέσα μου πως τότε είναι πολύ πιθανό να επιστρέψω σε αυτήν την κριτική και να δώσω ένα Perfect Rating τόσο σε αυτή την ταινία όσο και στη συνέχειά της.

Γενική Βαθμολογία
4.5/5

Comments

comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.