Η πρωτότυπη ιστορία του “Τζόκερ” σε σκηνοθεσία του Τοντ Φίλιπς εξερευνά τον κόσμο του Άρθουρ Φλεκ. Ο Άρθουρ, είναι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει την σκληρότητα και την απόλυτη περιφρόνηση της κοινωνίας, ταυτόχρονα με την αδιαφορία ενός συστήματος που του επιτρέπει να περνά από την ευάλωτη πλευρά στην καταστροφική. Ο Άρθουρ δουλεύει ως κλόουν το πρωί και ως stand up κωμικός τα βράδια. Πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι ο περίγελος είναι ο ίδιος και όχι αυτά που λέει ή κάνει. Ο Άρθουρ, ο οποίος είναι αφιερωμένος στη φροντίδα της “εύθραυστης” μητέρας του, είναι σε διαρκή αναζήτηση της πατρικής αγάπης που δεν είχε ποτέ. Καθώς κινείται σε έναν υπαρξιακό φαύλο κύκλο, μεταξύ πραγματικότητας και τρέλας, αρκεί μια λανθασμένη επιλογή του, για να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση κλιμακούμενων και, τελικά, ολέθριων γεγονότων. (πηγή: Odeon)
Υπάρχουν λίγες ταινίες εκεί έξω που μπορούν να σε προκαλέσουν συναισθηματικά, να σε χτυπήσουν ανελέητα με δόσεις πραγματικότητας που δεν είχες ποτέ νιώσει και ταυτόχρονα να παρουσιάσουν το origin story ενός από τους εμβληματικότερους εχθρούς στην ιστορία των κόμικς. Ψέματα. Υπάρχει μόνο μία ταινία που μπορεί να το κάνει αυτό. Το Joker, του Todd Phillips.
«Το χειρότερο πράγμα με μια ψυχική διαταραχή είναι πως όλοι οι υπόλοιποι περιμένουν να φέρεσαι σα να μην πάσχεις από αυτή».
Η παραπάνω πρόταση απεικονίζει περιεκτικά και άμεσα τον Joker που έχτισε ο Todd Phillips και απογείωσε με την ερμηνεία του ο Joaquin Phoenix. Αυτή η εκδοχή του πιο διάσημου κομικο-εχθρού όλων των εποχών μας παρουσιάζει το πώς δημιουργήθηκε ο Joker, μια ιστορία που στα κόμικς είναι ασαφής, γιατί κάπως έτσι χτίζεται η παράνοια του κλόουν. Κανείς δεν ξέρει από πού προήλθε ο Joker, ούτε καν ο ίδιος (ή αφήνει να εννοηθεί πως δε γνωρίζει) και αυτό είναι το ενδιαφέρον. Όμως ,σε αυτή την ταινία όχι μόνο βλέπουμε το παρελθόν του μεγάλου εχθρού του Batman, αλλά μπαίνουμε μέσα στη ζωή του. Στη ζωή του Arthur Fleck, που παλεύει συνεχώς με τους δαίμονες του. Τη γνωρίζουμε μέσα από τα δικά του μάτια και μέσα από τον πανικό των σκέψεων, των ιδεών και των παραισθήσεων που γεννά το μυαλό ενός ανθρώπου με ψυχική διαταραχή που δε βρίσκει βοήθεια από πουθενά.
Το μεγάλο ερώτημα της ταινίας είναι αν η κοινωνία μπορεί να γεννήσει τον Joker. Η ταινία παρουσιάζει τη σταδιακή πτώση του Arthur προς την απόλυτη τρέλα, καθώς ο ίδιος ζει μέσα σε έναν κυκεώνα έντονων συναισθημάτων, απορρίψεων και εν τέλει αδιαφορίας του συστήματος. Δε θέλει πολύ ένας άνθρωπος που χρίζει φαρμακευτικής και ψυχολογική υποστήριξης να υπερβεί τα όρια και να οδηγηθεί σε μια αλυσιδωτή μανιακή αντίδραση, η οποία θα εν τέλει θα δημιουργήσει ένα τέρας. Το Joker, λοιπόν, μοιάζει περισσότερο με μια ανάλυση και μελέτη χαρακτήρα παρά με υπερηρωική ταινία, με πολύ εμφανείς επιρροές από το Taxi Driver του Martin Scorcese . Και σε αυτό παίζει τεράστιο ρόλο ο Joaquin Phoenix που αναλαμβάνει να ενσαρκώσει τον ιδιαίτερο αυτό χαρακτήρα.
Ο Phoenix είναι συγκλονιστικός. Βρίσκεται σε κάθε σκηνή της ταινίας και αποδεικνύει πως το φιλμ χτίστηκε και πάνω στη δική του ικανότητα να αναπτύξει την πολύπλοκή και ευάλωτη ψυχολογία του Arthur. Το γέλιο, το κλασσικό χαρακτηριστικό του Joker που εδώ είναι και μεγάλο plot point του έργου, εκτελεσμένο από τον Phoenix είναι από μόνο του ένα μάθημα υποκριτικής για τέτοιους ρόλους. Η ψυχική αστάθεια του χαρακτήρα, καθώς η ηρεμία της ψυχής του ακροβατεί πολλές φορές σε ένα τεντωμένο σχοινί, είναι εμφανής σε κάθε πλάνο της ταινίας ενώ οι μεταπτώσεις στην ψυχολογία του Arthur αποτελούν τη κινητήρια δύναμη της πλοκής, η οποία οδεύει μαζί με το χαρακτήρα στην τρέλα.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως ο Phoenix μας έδωσε έναν ανθρώπινο Joker που σε κάθε σημείο που φαινόταν πως θα ξεπεράσει τα όρια, παρακαλούσες να μην το κάνει. Γιατί ήξερες πως ο Arthur δε θα γινόταν ο Joker αν κάποιος είχε νοιαστεί για αυτόν. Στο τέλος της ταινίας νιώθεις λοιπόν λύπηση, μα και μίσος για τον Joker. Ένα συνδυασμό συναισθημάτων που δύσκολα μπορεί να σου γεννήσει μια ταινία και ξεκάθαρα δεν περιμένεις να δεις σε ένα superhero film. Το φινάλε, είναι αδιανόητα καλό, καθώς και αυτό αγκαλιάζει και συνδέεται με την ψυχολογία του Arthur σε σημείο που δεν ξέρεις αν αυτό που είδες ήταν αληθινό. Και αυτό είναι μια τεράστια νίκη της ταινίας.
Γενικά
Το Joker του Todd Phillips είναι κάτι παραπάνω από μια απλή superhero movie. Είναι μια γροθιά στο στομάχι για πολλά κοινωνικά θέματα, μια ανάλυση χαρακτήρα εντελώς πρωτόγνωρη για το είδος και μια θριαμβευτική νίκη τόσο του σκηνοθέτη όσο και του, λογικά υποψήφιου για Όσκαρ, Joaquin Phoenix.
Γενική Βαθμολογία
9.5/10
