Το τέταρτο επεισόδιο της 8ης σεζόν του Game of Thrones μας προετοίμασε για το τελευταίο μέρος του πολέμου για το θρόνο του Westeros. Λόγω της διάρκειάς του, αλλά και γιατί φάνηκε να σας άρεσε αρκετά η προσέγγιση της προηγούμενης ανασκόπησης και αυτή την εβδομάδα (όσο και τις εναπομείναντες δύο μέχρι το φινάλε), θα έχουμε ένα παρόμοιας λογικής review. Έτσι, θα σταθώ περισσότερο στα σημεία που θεωρώ πως έχουν μεγαλύτερη σημασία, ενώ θα σχολιάσω και την υπερβολική δίκαιη ή άδικη κριτική που δέχεται η σειρά.
Ο άξιος Βασιλιάς
Μεγάλη σημασία δίνεται στο επεισόδιο πάνω στη σύγκριση του Jon με την Daenerys. Μέχρι και η ίδια η Danny, αναγνωρίζει το «χάρισμα» του Jon, ο οποίος παρουσιάζεται ως ο ιδανικός να κυβερνήσει το θρόνο. Το γεγονός πως τα αδέρφια Stark, ο Varys και ο Tyrion μαθαίνουν την πραγματικότητα για την καταγωγή του, ενισχύει ακόμα περισσότερο την πεποίθηση πως ο Jon- Aegon πρέπει να γίνει ο βασιλιάς του Westeros, κάτι που ο ίδιος δε θέλει και δεν αναζητεί. Ενώ η όλη λογική της σύγκρισης των δυο ηρώων μου άρεσε, όπως και η σκηνή στο τραπέζι που η Daenerys παρατηρεί την επιρροή που έχει ο Jon στους συντρόφους του, το όλο θέμα μεταξύ τους έγινε πολύ βεβιασμένα, από πέρσι κιόλας. Οκ, είναι ερωτευμένοι, ωστόσο οι διάλογοι δεν υποστηρίζουν αυτόν τον «larger than life» έρωτα, ο οποίος είναι ικανός να κάνει τον Jon να απαρνηθεί το πεπρωμένο του. Στους διαλόγους και στο βιαστικό γράψιμο θα επανέλθουμε και αργότερα.
Οι έρωτες
Ο Gendry που πλέον έγινε Baratheon δια χειρός Danny, κάνει πρόταση γάμου στην Arya. Πραγματικά μία σκηνή χωρίς λόγο ύπαρξης, δεν έδωσε τίποτα παραπάνω στη σειρά, εκτός από το να μας θυμίσει πως η Arya δεν είναι κυρά για το σπίτι. Προφανώς και δεν είναι και την αγαπάμε για αυτό, αλλά το έχει ήδη αποδείξει προ πολλού. Εν αντιθέσει, πολύ ωραία εξελίχθηκε η σχέση μεταξύ Brienne και Jamie, κυρίως γιατί μας θύμισε πως εγκλωβισμένος ψυχολογικά είναι ο Jamie από τη Cersei. Ακόμα και όταν φάνηκε να απελευθερώνεται από αυτή και να βρίσκει την «αγάπη», μόλις μαθαίνει πως η αδερφή του κινδυνεύει, τρέχει απευθείας δίπλα της. Ο Jamie είναι βαθιά μέσα του ένας καλός άνθρωπος, ωστόσο ότι έχει κάνει σε όλη του τη ζωή έχει ως κύριο άξονα το καλό της Cersei. Ένας από τους πιο φημισμένους ιππότες στο Westeros, δεν κατάφερε ποτέ τελικά να νιώσει ελεύθερος, αν και το επιχείρησε. Ο Jamie είναι μακράν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες της σειράς και θέλω να δω πολύ πως θα τον χειριστούν στο φινάλε. Βέβαια, μεγάλη έμφαση δίνεται στους έρωτες στην τελευταία σεζόν και αυτό είναι ένα από τα αρνητικά της.
Το μη- αντίο στον Ghost
Ο Jon επιλέγει να αφήσει τον Ghost να ζήσει τη ζωή που αξίζει ένας Ανταρόλυκος στο Βορρά, αλλά δεν τον χαϊδεύει ούτε τον αποχαιρετά. Και το internet φρικάρει! Εντάξει, και εγώ θα ήθελα να έχουν μια πιο θερμή στιγμή μαζί, καθώς σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της σειράς είναι μαζί, σα δύο καλά αδέρφια. Ωστόσο, μπορεί πολύ απλά ο Jon να μην μπορούσε να αποχαιρετήσει το στενό του φίλο, που ήταν εκεί μαζί του σε όλες τις δυσκολίες. Και αυτό είναι απολύτως λογικό. Τέλος, πρέπει να τονίσω πως μου άρεσε πολύ η εκφραστικότητα του Kit Harrington στη σκηνή, που υποδήλωνε ακριβώς αυτό.
Δράκοι εναντίον στόλου
Στην πιο απρόσμενη σκηνή του επεισοδίου, ο Rhaegal, σκοτώνεται από τις γιγάντιες βαλλίστρες του Euron Greyjoy. Η σκηνή πρέπει να πούμε πως ήταν εξαιρετικά γυρισμένη, ήταν σοκαριστική και εντυπωσιακή, αλλά είχε ένα μεγάλο λάθος. Δεν υπήρχε περίπτωση η Danny να μην είχε δει τον στόλο του Euron από αυτό το ύψος. Παρά το μεγαλείο της σκηνής σκηνοθετικά, το τεράστιο αυτό σφάλμα την υποβαθμίζει και δείχνει άλλη μια φορά τη βιασύνη των παραγωγών, καθώς πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει η σειρά.
Βασίλισσα εναντίον Βασίλισσας
Στο meeting συνθηκολόγησης καμιά από τις δύο μεριές δεν κάνει πίσω και τελικά η καημένη η Missandei αποκεφαλίζεται. Κλασσική σκηνή Game of Thrones, με τη Cersei να μας δείχνει γιατί είναι τελικά αυτή το Big Boss της σειράς. Δεν μπορώ πραγματικά να κατανοήσω την τόσο έντονη αρνητική κριτική που δέχεται η συγκεκριμένη σκηνή, καθώς και ο Tyrion έπραξε όπως θα έπραττε ο Tyrion και η Cersei ήταν η σκληρή και αμείλικτη ηγέτιδα που θέλουμε για τελευταίο εχθρό. Επίσης, η απώλεια του Rhaegal και της Missandei στρώνει το δρόμο προς μία Mad Queen Danny, αλλά και προς την επικείμενη προδοσία του Varys. Κλασσικό Game of Thrones.
Τι πάει τελικά λάθος φέτος;
Ότι πήγαινε και πέρσι. Σε καμία περίπτωση το Game of Thrones δεν είναι πλέον κακή σειρά. Η έντονη αρνητική κριτική θεωρώ πως προέρχεται από τις μεγάλες προσδοκίες που γέννησε η σειρά εδώ και τόσα χρόνια. Όμως, είναι φανερό πως μετά την απομάκρυνση του Martin από το σόου, το επίπεδο δεν είναι το ίδιο με παλιά και αυτό είναι απολύτως λογικό. Ειδικότερα φέτος, είναι εμφανές πως οι διάλογοι είναι σε κατώτερο επίπεδο από το αναμενόμενο, ενώ πολλά γίνονται απλά για να γίνουν, χωρίς λογικές εξηγήσεις (η Arya σκοτώνει τον Night King, ο θάνατος του Rhaegal). Η βιασύνη των παραγωγών να δώσουν τέλος στη σειρά σε μόλις έξι επεισόδια φέρνει λάθη (το Starbucks στο Winterfell δεν το σχολιάζω καν!). Όμως, το Game of Thrones τελειώνει. Φτάσαμε λίγο πριν το τέλος. Ας απολαύσουμε το φινάλε όπως του αρμόζει, γιατί δύσκολα θα δούμε μία παρόμοια σειρά στο μέλλον (LotR του Amazon σε βλέπω!). Έτσι κι αλλιώς όσο κράξιμο και να πέσει, τίποτα δεν αλλάζει πλέον.
Υ.Γ. Όχι άλλο κράξιμο, αλλά περισσότερα memes! Η 8η είναι μακράν η κορυφαία meme-season της σειράς!
