Το Final Fantasy XIII είναι ένας από τους τίτλους που δίχασε σε μεγάλο βαθμό τους θαυμαστές της θρυλικής σειράς βιντεοπαιχνιδιών. Κυκλοφόρησε το 2009 στο PS3, το 2010 στο Xbox 360, ενώ το 2014 ,μεταφέρθηκε και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί σήμερα μέχρι και από iOS ή Android κινητό, μόνο όμως στα Ιαπωνικά. Αν και είμαι μεγάλος φαν της σειράς Final Fantasy, δεν έτυχε να ασχοληθώ σοβαρά τον συγκεκριμένο τίτλο στην εποχή του, κυρίως λόγω της απουσίας συσκευής που το «τραβούσε». Πριν μερικούς μήνες, ωστόσο, κατέβασα μέσω Steam, την έκδοση για PC και, όντας πλέον περίπου στο ένα τρίτο της κύριας ιστορίας του παιχνιδιού, είπα να μοιραστώ μαζί σας τη γνώμη μου για το κύριο παιχνίδι του ευρύτερου κύκλου παιχνιδιών της Square-Enix, Fabula Nova Crystallis, και να δούμε μαζί αν αξίζει κανείς να παίξει το Final Fantasy XIII, το 2018!
Το Final Fantasy XIII μας εισάγει στους κόσμους Gran Pulse και Cocoon, που ακολουθούν εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες. Ο κατοικήσιμος πλανήτης, Cocoon, είναι μία τεχνητή ουσιαστικά σφαίρα, με θεοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, που πετά πάνω από τον Gran Pulse, στον οποίο καταλήγει «ό,τι περισσεύει». Οι δύο κόσμοι ελέγχονται από τα fal’Cie, τεράστια μηχανικά πλάσματα, με θεϊκές δυνάμεις, τα οποία εκτός από το να διατηρούν την ισορροπία των κόσμων, αναθέτουν πολλές φορές σε διάφορους ανθρώπους αποστολές, άγνωστες σε αυτούς, μετατρέποντάς τους σε l’Cie. Η ιστορία του παιχνιδιού μας παρουσιάζει τη Lightning, την κεντρική ηρωίδα, της οποίας η αδερφή, Serah, μετατράπηκε σε l’Cie, από ένα fal’Cie του Gran Pulse. Η Lightning προσπαθεί να σώσει με κάθε κόστος την αδερφή της από το τραγικό τέλος που την περιμένει αν αποτύχει τον σκοπό που της ανέθεσε το ανώτερο ον. Ωστόσο, μαζί με τον αρραβωνιαστικό της Serah, Snow Villiers, και μια ακόμα ομάδα ηρώων μπλέκονται στα παιχνίδια των θεοτήτων των δύο κόσμων, γνωρίζοντας παρόμοια μοίρα.
Όπως ανέφερα και στην αρχή του άρθρου, το Final Fantasy XIII δίχασε αρκετά τους φανς της σειράς. Ωστόσο, σε μερικούς τομείς πήρε άριστα από τους περισσότερους κριτικούς εκεί έξω και δε θα μπορούσα να μην συμφωνήσω και εγώ. Οπτικά το παιχνίδι είναι χάρμα οφθαλμών, ειδικά για τίτλο δεκαετίας, και μπορεί να εντυπωσιάσει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς gamers από θέμα γραφικών και καλλιτεχνικής προσέγγισης. Σίγουρα, τα σύγχρονα παιχνίδια «τρέχουν» σε μακράν ανώτερα γραφικά, αλλά ο κόσμος του FFXIII μοιάζει ζωντανός, σε μαγεύει και σε αφήνει να τον ταξιδέψεις χωρίς να σκέφτεσαι το χρόνο, που ελάχιστα φαίνεται να επηρέασε το παιχνίδι. Επίσης, ηχητικά το παιχνίδι παίρνει δέκα με τόνο, κάτι απολύτως λογικό αν αναλογιστούμε την παράδοση της Square-Enix στο κομμάτι των soundtrack.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Final Fantasy XIII είναι το σύστημα μάχης και ο τρόπος εξέλιξης των χαρακτήρων. Στο παιχνίδι, ο κάθε ήρωας της ομάδας αναλαμβάνει έναν συγκεκριμένο ρόλο, με τον κάθε ένα να μπορεί να μάθει παραπάνω από έναν τέτοιους ρόλους. Έτσι, ο παίχτης έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει πολλούς διαφορετικούς συνδυασμούς, οι οποίοι και οργώνονται εύκολα μέσω των Paradigms, συγκεκριμένων set ρόλων, εναλλάσσοντας τους γρήγορα μέσα στη μάχη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το turn-based σύστημα μάχης των προηγούμενων Final Fantasy τίτλων, να ανανεωθεί σε μεγάλο βαθμό και να μοιάζει γρήγορο, χαοτικό και σύγχρονο. Τέλος, ο κάθε ήρωας δεν χαρακτηρίζεται μόνο από έναν αριθμό που αποτελεί το επίπεδο του, αλλά αποκτά επίπεδα σε διαφορετικούς ρόλους, μέσω του συστήματος Crystarium, δίνοντας έτσι βάθος και μια αίσθηση στρατηγικής στο gameplay.
Μέσα σε 15 περίπου ώρες παιχνιδιού, μπορώ να πω πως συμπάθησα πολύ το κεντρικό καστ πρωταγωνιστών. Ο κάθε ήρωας είναι διαφορετικός και μου άρεσε πολύ πως η πλοκή παρουσιάζεται αρκετά προσωποκεντρικά, με τους ήρωες να αποτελούν το κύριο μέρος της ιστορίας, η οποία ξετυλίγεται μέσα από τις σκέψεις, τις αντιδράσεις τους και τις αποφάσεις τους. Αυτό πιστεύω είναι και το γεγονός που με έκανε να δω με αρκετά καλύτερο μάτι (απ’ ότι ίσως πραγματικά της αξίζει) την κύρια αδυναμία του Final Fantasy XII, την οποία και θα σας αναφέρω σε λίγο.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Γιατί όμως το Final Fantasy XIII δέχθηκε αρκετές αρνητικές κριτικές, ενώ είναι ένα αρκετά καλό video game για την εποχή του; Ξεκινώντας με τα μειονεκτήματα του παιχνιδιού, θέλω να βγάλω από τη μέση ένα σχετικά ασήμαντο πλέον. Διάβαζα στο ίντερνετ για το πόσο κακό είναι το port του παιχνιδιού στο PC, με bugs, κολλήματα και πολλά ακόμη. Προσωπικά, συνάντησα στην αρχή του παιχνιδιού ένα έντονο και ενοχλητικό stuttering-κάτι σαν να σπάει η οθόνη- και αρκετά μεγάλη πτώση των fps σε πολλές περιοχές. Ωστόσο, και τα δύο προβλήματα κατάφερα να τα λύσω με μια μικρή αναζήτηση στο google, διάρκειας λιγότερο από δέκα λεπτά, έτσι δεν μπορώ να πω πως επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία μου. Αλλά για να λέμε την αλήθεια, η μεταφορά στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δεν είναι και η καλύτερη έκδοση του παιχνιδιού εκεί έξω.
Πάμε τώρα στη μεγαλύτερη αδυναμία του Final Fantasy XIII, για την οποία υπήρχαν και οι περισσότερες αντιδράσεις. Η γραμμικότητα του παιχνιδιού. Στο μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων του παιχνιδιού, ο παίχτης ακολουθεί έναν απλό δρόμο, βρίσκοντας το επόμενο checkpoint και, έτσι, προχωράει παράλληλα και η κεντρική ιστορία. Αυτό έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τα open-world στοιχεία που έχει αγαπήσει ο κόσμος (και εγώ προσωπικά) στη σειρά Final Fantasy. Οι σχεδιαστές του παιχνιδιού είχαν ένα διαφορετικό όραμα για το FFXIII, κάτι το οποίο είναι η αλήθεια πως δε δούλεψε όπως έπρεπε και, δυστυχώς, κάποια κεφάλαια μοιάζουν αρκετά βαρετά. Όμως, όπως ανέφερα παραπάνω, η έμφαση που δίνεται στα συναισθήματα και στις αλληλεπιδράσεις των κεντρικών ηρώων, ομορφαίνει κάπως το τελικό αποτέλεσμα, «σώζοντας» αρκετά chapters. Μετά από ένα σημείο, το 11ο κεφάλαιο συγκεκριμένα, γνωρίζω πως ο κόσμος ανοίγει και επιστρέφουμε σε αυτό που αγαπήσαμε στα FF παιχνίδια. Έναν τεράστιο χάρτη, έτοιμο για εξερεύνηση και προσωπικά περιμένω όσο τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή.
Αυτή είναι μια πρώτη γνώμη για το Final Fantasy XIII, παίζοντας το σχεδόν μια δεκαετία μετά το έτος κυκλοφορίας του. Μπορώ να πω πως το παιχνίδι μου αρέσει αρκετά, παρά τις όποιες τρανταχτές αδυναμίες του. Το άρθρο ίσως να έχει και συνέχεια. αν η γνώμη αλλάξει για το παιχνίδι μετά την ολοκλήρωση της κεντρικής ιστορίας και όσο το δυνατόν περισσότερων side quests.
Βρείτε και τους gaming λογαριασμούς μου για να τα λέμε και από εκεί:
Steam: Manwekp
PSN: Manwekp
