- Σε ευχαριστώ πολύ Ευάγγελε για τη σημερινή συνέντευξη. Ξεκινώντας, θα ήθελα να σου κάνω την κλασική ερώτηση των συνεντεύξεων του Manwe Stories. Πως θα περιέγραφες τον εαυτό σου χρησιμοποιώντας μόνο 3 λέξεις;
Εγώ ευχαριστώ, είναι μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω κατά αυτό τον τρόπο στο Manwe Stories. 3 λέξεις που με αντιπροσωπεύουν γενικά στη ζωή μου είναι : η φαντασιοπληξία, το πείσμα και το χαμόγελο.
- Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή;
Η συγγραφή για εμένα – και όχι μόνο όπως φαίνεται – είναι μια μορφή παιχνιδιού. Έγραψα τις πρώτες μου γραμμές, όταν βαρέθηκα να παίζω με ηλεκτρονικά παιχνίδια και να βλέπω ταινίες ή ακόμα και να διαβάζω βιβλία που ζωντανεύουν τη φαντασία άλλων. Είχα την ανάγκη δηλαδή να φτιάξω εγώ το δικό μου παιχνίδι, έναν κόσμο με τους δικούς μου κανόνες, που θα γινόταν ότι ήθελα εγώ. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι σταμάτησα να καταναλώνω τις δημιουργίες άλλων, απλά ότι έκανα το πρώτο βήμα προς το να γίνω δημιουργός. Είχα διαβάσει ήδη αρκετούτσικα βιβλία, οπότε το να γράψω κάτι δικό μου, σαν παραμύθι, μου φάνηκε πολύ φυσικό.
- Ποιο είναι το αγαπημένο σου λογοτεχνικό είδος ως αναγνώστης, αλλά και ως συγγραφέας;
Μέχρι στιγμής αυτά τα δύο ταυτίζονται και ταυτιζόντουσαν από πάντα. Έχω διαβάσει αρκετών ειδών βιβλία μέχρι τώρα, αλλά νομίζω η φαντασία είναι καθαρά το αγαπημένο μου είδος. Και ως αναγνώστης και ως συγγραφέας. Είναι το είδος που μιλάει για τις αλήθειες τόσο του κόσμου, όσο και των ανθρώπων και νομίζω είναι και το είδος που στέκει πιο κοντά στην έννοια της λογοτεχνίας ως παιχνιδιού. Χάρη στη φαντασία ήρθα σε επαφή με τον πιο εσωτερικό εαυτό μου, χάρη σε αυτήν επιβίωσα από διάφορες καταστάσεις και τέλος εξαιτίας της γνώρισα μερικούς από τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Να διευκρινίσω ότι δε μιλάω για την επική φαντασία, ή τον τρόμο ή το sci – fi. Τα θεωρώ όλα τα παραπάνω φαντασία και τα αγαπώ εξίσου.
- Θυμάσαι το πρώτο κείμενο που έγραψες ποτέ; Ποια είναι η κατάληξή του;
Το πρώτο κείμενο που έγραψα ποτέ… Μάλλον ήμουν Γ΄ γυμνασίου και είχα κάνει μια απόπειρα να γράψω κάτι που είχε σχέση με τη χαμένη Ατλαντίδα. Προφανώς είχε δράκους, μαγεία και μάχες με θαλάσσια τέρατα. Αυτές οι σελίδες βρίσκονται στον πάτο ενός συρταριού και μάλλον θα παραμείνουν εκεί για πολύ καιρό ακόμα, διότι ούτε να τις πετάξω τολμάω, ούτε και να τις αντικρίσω.
- Μίλησε μας λίγο για τους “Δεσμώτες της Στάχτης”. Πως προέκυψε η κεντρική ιδέα του έργου;
Οι “Δεσμώτες της Στάχτης” παραλίγο να λεγόντουσαν απλά “Σκιαμάχος” και μάλιστα έσπαγα το κεφάλι μου για πολύ καιρό να βρω άλλο τίτλο. Τον αποφάσισα λίγο πριν μπει το βιβλίο στο τυπογραφείο. Παρ’ όλα αυτά είμαι κομματάκι περήφανος και για τον τίτλο και για τον υπότιτλο. Το “Δεσμώτες της Στάχτης” αναφέρεται σε όλους τους κύριους χαρακτήρες, με την έννοια ότι όλοι τους είναι αλυσοδεμένοι στο παρελθόν τους. Το βιβλίο μιλάει για τις διάφορες επιλογές των χαρακτήρων και πως αυτές επηρεάζονται από την εμπειρία τους και τις αναμνήσεις τους. Ο “Σκιαμάχος” από την άλλη είναι κάποιος που πολεμάει κάτι το ανύπαρκτο, αλλά όπως οι σκιές, τον ακολουθεί παντού. Εκείνος που είναι καταδικασμένος να πολεμάει μια ιδέα. Ο υπότιτλος λοιπόν αναφέρεται κυρίως στον Μόρσανθ. Το βιβλίο αυτό το ξεκίνησα στη πρώτη λυκείου και τότε διάβαζα Έραγκον και έβλεπα Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, οπότε έτσι και προέκυψε. Νομίζω είναι ολοφάνερες οι επιρροές. Αλλά ευτυχώς επειδή το δούλευα σα πρότζεκτ για εφτά χρόνια περίπου μεγάλωσε και πήρε δικιά του ζωή. Ήθελα να πω τα χρονικά ενός ταξιδιού και το πώς όλοι μας έχουμε την ικανότητα να κάνουμε επιλογές που αλλάζουν όχι μόνο τη ζωή μας, αλλά και τις ζωές των γύρω μας, ακόμα και όσων δε συναντάμε ποτέ.
- Ο “Σκιαμάχος” είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς “Δεσμώτες της Στάχτης”. Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάτι από την επερχόμενη συνέχεια της ιστορίας;
Η συνέχεια της ιστορίας είναι υπό κατασκευή ακόμα, οπότε δε μπορώ να αποκαλύψω τίποτα με σιγουριά, γιατί μπορεί κάτι να μου έρθει μια μέρα και να της αλλάξω τα φώτα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το δεύτερο βιβλίο θα έχει ως υπότιτλο τη λέξη : “Ψυχομηνία”. Δεν υπάρχει φυσικά τέτοια λέξη – όπως και δεν υπάρχει Σκιαμάχος, παρά μόνο σκιαμαχία – και προέρχεται από τη θεομηνία. Είναι κατά κάποιον τρόπο λογοπαίγνιο, καθώς οι λέξεις ψυχή και ψύχος μοιάζουν πολύ και μου αρέσει που η θεομηνία έχει τη σημασία του κατακλυσμού, οπότε τα μαγείρεψα όλα αυτά σε μία λέξη. Επίσης να πω ότι η σειρά “Δεσμώτες της Στάχτης” δε θα έχει ευχάριστο τέλος. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα ακριβώς τι τέλος θα είναι, αλλά επειδή με ξέρω, δε θα είναι ευχάριστο.
- Ποια είναι η γνώμη σου για την εκδοτική πραγματικότητα στην Ελλάδα και τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιο νέο συγγραφέα που ακόμα δεν έχει εκδώσει το πρώτο του έργο;
Είναι λίγο νωρίς νομίζω για να έχω εμπεριστατωμένη γνώμη. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι όλοι όσοι είχαν κάποια γνώση πάνω στο θέμα των εκδόσεων και των βιβλίων μου έλεγαν ότι η κατάσταση είναι δύσκολη. Αλλά παντού η κατάσταση είναι δύσκολη, οπότε αυτό δε με πτόησε καθόλου. Εγώ συνέχισα και συνεχίζω να γράφω και να φαντάζομαι τις λέξεις μου τυπωμένες σε χαρτί και αυτή είναι και η συμβουλή μου στους συγγραφείς που δεν έχουν εκδοθεί ακόμα. Ναι, τίποτα δεν είναι δεδομένο και μπορεί να καταλήξεις να ξοδεύεις πολύ χρόνο και ενέργεια σε ένα πρότζεκτ που δε θα δει ποτέ το φως της μέρας, αλλά αυτό από μόνο του δεν θα πρέπει να είναι ικανό να εμποδίσει τον/τη συγγραφέα απ’ το να γράφει. Αυτό που έμαθα εγώ τα τελευταία τρία χρόνια από τη συγγραφή είναι ότι με υπομονή, πειθαρχία και ειλικρίνεια επιτυγχάνονται πολλά. Το να έχεις μέντορα ή φίλους που να σε υποστηρίζουν προφανώς βοηθάει πολύ.
- Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου;
Αν μας έμαθε κάτι το 2020 νομίζω είναι να μη παίρνουμε τίποτα ως δεδομένο και να μην κάνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια. Οπότε προσπαθώ να δημιουργώ από λίγο κάθε μέρα, χωρίς να παραμελώ τις υποχρεώσεις μου. Ελπίζω σύντομα να πάρω το πολυπόθητο πτυχίο, να πιαστώ με μεταπτυχιακό και να συνεχίσω να γράφω. Πειραματίζομαι γενικά με διάφορα είδη συγγραφής και λογοτεχνίας, οπότε ίσως σε μερικά χρόνια να βγάλω και κάτι που να μην είναι μυθιστόρημα ή διήγημα. Το μόνο που εύχομαι πάντως είναι να μη σταματήσω ποτέ να γράφω. Και φυσικά θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου ώστε τα πνευματικά μου παιδιά να εκδοθούν.
- Σε ευχαριστώ πολύ.
Εγώ ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και την τόσο ευχάριστη εμπειρία. Ελπίζω να τελειώνουμε με την πανδημία σύντομα και να ανοίξουν ξανά τα φεστιβάλ, ώστε να μοιραζόμαστε ξανά από κοντά τους αγαπημένους μας κόσμους. Α, και καλές γιορτές!
