DC, Let's talk about..., Superheroes, The Worlds Out There, Κινηματογράφος, Κριτικές ταινιών

Black Adam Movie Review

Στο αρχαίο Κάντακ, ο σκλάβος Τεθ Άνταμ αποκτά θεϊκές δυνάμεις. Όταν, όμως, τις χρησιμοποιεί για εκδίκηση, καταλήγει αιχμάλωτος για 5.000 χρόνια. Όταν επιτέλους απελευθερώνεται στο σήμερα, επιστρέφει δριμύτερος για να συνεχίσει το σκοτεινό του έργο. Απτόητος και ανυποχώρητος, ο Μπλακ Άνταμ έρχεται αντιμέτωπος με μία ομάδα σύγχρονων ηρώων που σχηματίζουν την Κοινωνία της Δικαιοσύνης. Ο Χόκμαν, ο Δόκτωρ Φέιτ, ο Άτομ Σμάσερ και η Σάικλον θέλουν να τον οδηγήσουν πίσω στην αιώνια αιχμαλωσία.

Η DC ψάχνεται εδώ και πολλά χρόνια. Το κινηματογραφικό της σύμπαν δεν δούλεψε ποτέ, είχε μερικές καλές στιγμές, μερικές εξαιρετικές αυτόνομες ταινίες, αλλά γενικότερα δεν κατάφερε ποτέ να κοντράρει πραγματικά το αντίπαλο δέος και την κυριαρχία της Marvel. Αυτό έχει εξήγηση. Βιασύνη, λανθασμένες επιλογές, κακό timing και πολλά άλλα μπορούν να θεωρηθούν οι αιτίες αυτής της εξέλιξης.

Έρχεται λοιπόν το 2022. Ο Ντουέιν Τζόνσον, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο Χόλιγουντ αυτή τη στιγμή, αναλαμβάνει τον ρόλο του Μπλακ Άνταμ. Παράλληλα, εμφανίζεται παντού. Προωθεί την ταινία με μανία και φαίνεται και πως ο ίδιος πιστεύει πολύ σε αυτή την προσπάθεια. Κι όμως, οι πρώτες κριτικές που συνόδευσαν το Μπλακ Άνταμ, ήταν απογοητευτικές. Πριν την προβολή περίμενα να δω μια κακή ταινία με όσα διάβαζα στο ίντερνετ τις προηγούμενες ημέρες. Όμως, δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Σίγουρα η ταινία του Ζομ Κολέτ-Σέρα, δεν είναι η κορυφαία του είδους. Υπάρχουν πολλά που μπορεί να της προσάψει κανείς γι’ αυτό θα ξεκινήσω με αυτά, μα και με την υπόσχεση πως το φινάλε αυτού του κειμένου θα έχει μια εντελώς διαφορετική χροιά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Black Adam για εμένα έγκειται στην πλοκή. Παρόλο που παρουσίασε ένα δυνατό μυθολογικό background και έχτισε σε αυτό, όλη η ταινία ήταν ένα αδιάκοπο κυνηγητό, πρώτα μεταξύ του Άνταμ και της Justice Society και έπειτα με τον κακό, που κυριολεκτικά εμφανίστηκε μόνο στην τελευταία μάχη στην πραγματική του και απειλητική μορφή. Είναι λογικό η ταινία να έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα και σε μεγάλο βαθμό να κρατιέται από την χαρισματικότητα συγκεκριμένων ηθοποιών και το αμέτρητο ξυλίκι (περισσότερα γι’ αυτά σε λίγο). Επίσης, ένα ακόμα αρνητικό ήταν για εμένα πως πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων δεν είδα δυνατές ερμηνείες στο φιλμ, αν και δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις ταινία που θα βοηθούσε τους ηθοποιούς σε αυτό το κομμάτι.

Και…αλλάζουμε κλίμα. Γιατί, παρά τα αρνητικά τα οποία ανέφερα προηγουμένως, απόλαυσα πάρα πολύ την ταινία. To Black Adam είναι ένα ειλικρινέστατο supehero film, βγαλμένο ίσως από μια παλιότερη σχολή, αυτής του 90 και των αρχών του 2000. Αμέτρητη δράση, επικό soundtrack, ξύλο, ξύλο και πάλι ξύλο. Και κανείς δεν υποσχέθηκε τίποτα διαφορετικό. Ο Τζόνσον διαφήμιζε την ταινία ως αυτή που θα αλλάξει τη δομή της δύναμης στο κινηματογραφικό σύμπαν της μεγάλης εταιρείας, σε κάθε promotion campaign είχε αγκαλιάσει πλήρως το ρόλο και το ζούσε πραγματικά. Έτσι ακριβώς φαίνεται πως το έζησαν όλοι όσοι συμμετείχαν στην ταινία, ή τουλάχιστον αυτό μου έβγαλε εμένα η προβολή της. Πως πρόκειται για ένα έργο φτιαγμένο με μεράκι, πλήρη κατανόηση του τι θέλει να κάνει και προσανατολισμό στην ωμή διασκέδαση.

Έγραψα πιο πάνω για τη χαρισματικότητα μερικών ηθοποιών. Τα δύο πρόσωπα που ξεχώρισα στην ταινία ήταν ο Ντούειν Τζόνσον ως Μπλακ Άνταμ και ο Πιρς Μπρόσναν ως Δόκτωρ Φέιτ. Ο πρώτος είπαμε πως το έζησε πλήρως. Μπήκε φουλ στο ρόλο του, χάρισε κλασικές The Rock στιγμές και ήταν απολαυστικός σε όλη την ταινία. Ο Μπρόσναν με εξέπληξε. Είναι ίσως ο μοναδικός στην ταινία που προσπάθησε να δώσει μια σοβαρή διάσταση στην κατάσταση και ο Φέιτ του, παρόλο που ήταν πολύ πιο αδύναμος από τον αντίστοιχο χαρακτήρα των κόμικς, στάθηκε εδώ ως ένα φωτεινό παράδειγμα υπερηρωικής δράσης, αυτοθυσίας και συγκίνησης. Εξαιρετική δουλειά και από τους δύο.

Όπως όλα δείχνουν ο δρόμος του Μπλάκ Άνταμ στο υπερηρωικό στερέωμα είναι ξεκάθαρος. Δεν τα έκανε όλα τέλεια, σίγουρα υπήρχαν λάθη και αστοχίες, όμως ξύπνησε κάτι. Μια αίσθηση απόλαυσης που με την επιστροφή του Καβίλ στο ρόλο του Σούπερμαν, έρχεται να δώσει τις πρώτες υπόνοιες μιας νέας πνοής στο στρατόπεδο της DC. Μακάρι να χτίσουν πάνω σε αυτό.

Γενική Βαθμολογία
3.5/5

Comments

comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.