Δεύτερο μέρος της σειράς άρθρων για τη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου. Κι αν στο πρώτο μέρος ασχοληθήκαμε με τα εμπόδια, τις δυσκολίες και την υπομονή που χρειάζεται για να γραφτεί ένα βιβλίο φαντασίας, εδώ αλλάζουμε κλίμα. Το σημερινό update μας βρίσκει πολύ μακριά στην πορεία της έκδοσης του βιβλίου. Με την επιμέλεια να έχει ολοκληρωθεί στο μεγαλύτερο βαθμό και το έργο να περνάει τα τελικά στάδια πριν την έκδοση το ερχόμενο φθινόπωρο.
Είναι μεγάλη χαρά να βλέπεις το κείμενο σου επιμελημένο και διορθωμένο. Την ιστορία να αναδεικνύεται όσο το δυνατόν πιο όμορφα και το αποτέλεσμα να δείχνει και να είναι ολοκληρωμένο. Και ναι! Μόνο ενθουσιασμένος μπορώ να δηλώσω!
Όπως καταλάβατε ήδη νομίζω, σε αυτό θέλω να εστιάσω στο συγκεκριμένο άρθρο. Στον ατελείωτο ενθουσιασμό που νιώθεις όταν η δουλειά σου ολοκληρώνεται, όταν όλα παίρνουν το δρόμο τους και νιώθεις ικανοποίηση από το αποτέλεσμα. Αυτό το συναίσθημα είναι ίσως και το δυνατότερο, μέχρι το βιβλίο να κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία και να το διαβάσετε όλοι εσείς.
Το βιβλίο αποτελεί τη μεγαλύτερη δουλειά μου μέχρι στιγμής! Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, πρόκειται για το πρώτο μέρος μια επικείμενης τριλογίας επικής φαντασίας, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Η τριλογία αυτή είναι το αποκορύφωμα του κόσμου της Ιόλια, ενός κόσμου που δομώ από την πρώτη ιστορία μου που κυκλοφόρησε ποτέ, το διήγημα Τινέθιελ (Θρύλοι του Σύμπαντος IV-Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, 2015). Από τότε, πολλές ιστορίες εκδόθηκαν σε ανθολογίες ή αναρτήθηκαν online στο Manwe Stories και οι περισσότερες από αυτές είχαν σχέση με τον κόσμο της Ιόλια. Ακόμα και η μεγαλύτερη απ’ όλες, η ιντερνετική ιστορία που ανέβαινε ανά εβδομάδα πριν κάτι χρόνια, ανήκει σε αυτόν τον κόσμο και είναι και πολύ σημαντική μάλιστα γι’ αυτόν (περισσότερο σε επόμενο άρθρο). Έτσι, νιώθω και εγώ πως όλες αυτές οι διαφορετικές ιδέες για το δικό μου φανταστικό κόσμο, πλέον να βρίσκουν το δρόμο τους και την κύρια ιστορία που θα τις αναδείξει.
Σε αυτό το σημείο ας μιλήσουμε λίγο για την ιστορία.
Τη μέρα της Αφύπνισης η μαγεία της Θεάς Έα επέστρεψε. Η Αυτοκρατορία κατέκτησε όλη την Ιόλια και ο τυραννικός ζυγός της επιβλήθηκε σε όλες τις γωνιές του κόσμου. Ταυτόχρονα, η Πληγή, μια θανατηφόρα, αγνώστου προελεύσεως, ασθένεια εμφανίστηκε στον κόσμο. Τα χρόνια πέρασαν. Το μεγαλείο του Πρώην Βασιλείου της Νενάτ έσβησε. Όμως, κάποιοι επέλεξαν να αντιδράσουν.
Όταν η Φωτιά του Ασράι, το θρυλικό επαναστατικό καράβι και όλεθρος των θαλασσών, φτάσει στη Σεράνια, τα μηχανεύματα της μοίρας θα φέρουν τον Έρεν στο δρόμο της Ιλέιν. Μαζί θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι μέχρι το τέλος του κόσμου, κυνηγώντας το αδύνατο. Τα Αιθέριον θα τους αποκαλύψουν έναν νέο δρόμο, που θα είναι ικανός να σώσει ή να καταστρέψει τον κόσμο όπως τον γνωρίζουν.
Μια πολύ σημαντική λέξη υπάρχει σε αυτή την περίληψη, όμως θα προτιμήσω να αφήσω την εξήγησή της για κάποιο επόμενο άρθρο. Αντ’ αυτού ας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον Έρεν, τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μαζί με την Ιλέιν και αυτόν γύρω από τον οποίο θα κινηθεί στο μεγαλύτερο βαθμό η ιστορία του πρώτου μέρους.
Ο Έρεν γεννήθηκε τη μέρα της Αφύπνισης, όταν η μαγεία επέστρεψε στον κόσμο. Γιος προσφύγων από τους Αυτοκρατορικούς Πολέμους, γεννήθηκε στη Σεράνια, μα δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του που χάθηκε στα πεδία των μαχών. Γιος και εγγονός βάρδων, ήταν ικανός τόσο με τις λέξεις όσο και με τη χειρονακτική δουλειά. Το μεγαλύτερο ταλέντο του, όμως, αυτό που έμαθε να κρύβει τόσο καλά, ήταν το δώρο της Έα. Κατανοούσε και εξασκούσε τη μαγεία μακριά από τα μάτια του κόσμου, καθώς οι μάγοι ήταν ελάχιστοι και πολλές φορές έπεφταν θύματα εγκληματιών και εμπόρων σκλάβων. Προσεκτικά, μάθαινε ξόρκια για να σώσει τη μητέρα του από την αρρώστια και αυτή του η προσπάθεια ήταν που τον έμπλεξε στη σύγκρουση της Επανάστασης με την Αυτοκρατορία. Ο Έρεν συμβολίζει το πεπρωμένο και τα σφικτά δεμένα νήματά του που δείχνουν το δρόμο.
Περισσότερα πολύ σύντομα!
